Vier mogelijke energiebronnen voor een spier:

- Adenosinetrifosfaat (ATP): ATP is de primaire energiebron voor spiercontracties. Het wordt geproduceerd door de afbraak van glucose en andere brandstoffen in de lichaamscellen.

- Creatinefosfaat: Creatinefosfaat is een molecuul dat energierijke fosfaatbindingen opslaat. Het wordt gebruikt om ATP snel te regenereren tijdens spiercontracties.

- Glycogeen: Glycogeen is een polysaccharide dat glucosemoleculen in de lever en spieren opslaat. Het kan worden afgebroken om glucose vrij te maken, dat vervolgens kan worden gebruikt om ATP te produceren.

- Vetzuren: Vetzuren zijn een soort lipiden die het lichaam opslaat in vetweefsel. Ze kunnen worden afgebroken om energie vrij te maken die kan worden gebruikt om ATP te produceren.

Drie soorten ATP-contractie:

- Excentrische contractie: Dit is wanneer een spier langer wordt terwijl hij kracht genereert. Dit gebeurt wanneer een spier wordt overweldigd door een belasting.

- Concentrische contractie: Dit is wanneer een spier korter wordt terwijl hij kracht genereert. Dit gebeurt wanneer een spier een last optilt.

- Isometrische contractie: Dit is wanneer een spier kracht genereert zonder de lengte ervan te veranderen. Dit gebeurt wanneer een spier een last in een vaste positie vasthoudt.