Samentrekkingen van gladde spieren zijn onwillekeurige spierbewegingen die plaatsvinden in de wanden van holle organen, zoals de maag, darmen en bloedvaten. Ze zijn ook verantwoordelijk voor de beweging van vloeistoffen en gassen door het lichaam, zoals de bloedstroom door de slagaders en de beweging van voedsel door het spijsverteringskanaal.

Samentrekkingen van gladde spieren worden gegenereerd door de samentrekking van gespecialiseerde spiercellen die gladde spiercellen worden genoemd. Deze cellen zijn lang en dun, met een spoelvormige kern en een groot aantal actine- en myosinefilamenten. Wanneer deze filamenten samentrekken, trekken ze de uiteinden van de cel dichter bij elkaar, waardoor de spier korter wordt en samentrekt.

De samentrekking van gladde spieren wordt gereguleerd door een verscheidenheid aan factoren, waaronder hormonen, neurotransmitters en elektrische signalen. Hormonen en neurotransmitters binden zich aan receptoren op het oppervlak van gladde spiercellen, waardoor ze signalen produceren die de samentrekking van de actine- en myosinefilamenten veroorzaken. Elektrische signalen kunnen er ook voor zorgen dat gladde spiercellen samentrekken, hetzij direct door het celmembraan te depolariseren, hetzij indirect door de afgifte van hormonen of neurotransmitters te veroorzaken.

Samentrekkingen van gladde spieren zijn essentieel voor het goed functioneren van het lichaam. Ze zorgen ervoor dat het lichaam voedsel kan verteren, bloed door de bloedvaten kan laten stromen en afvalproducten kan elimineren. Ze spelen ook een rol bij de regulering van de lichaamstemperatuur en bloeddruk.