Dwarskracht is de interne kracht die de neiging heeft om vervorming van een materiaal te veroorzaken door slippen van aangrenzende lagen. Het wordt gemeten in krachteenheden per oppervlakte-eenheid (bijvoorbeeld N/m2 of psi). Afschuifkracht is een van de drie basistypen krachten die op een lichaam kunnen inwerken; de andere twee zijn spanning en compressie.

Afschuifkracht wordt vaak gecontrasteerd met normaalkracht, de kracht die loodrecht op het oppervlak van een materiaal werkt. Normaalkracht heeft de neiging vervorming van een materiaal te veroorzaken door het uit te rekken of samen te drukken, terwijl schuifkracht de neiging heeft vervorming te veroorzaken door slippen.

Afschuifkracht kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder:

* Toegepaste belastingen: Wanneer een kracht op een lichaam wordt uitgeoefend, kan er schuifkracht ontstaan ​​als de kracht niet loodrecht op het oppervlak van het lichaam wordt uitgeoefend.

* Wrijving: Wrijving is de weerstand tegen beweging tussen twee oppervlakken die contact maken. Wanneer twee oppervlakken tegen elkaar wrijven, kunnen ze schuifkracht creëren.

* Vloeistoffen: Vloeistoffen kunnen ook schuifkracht veroorzaken wanneer ze langs een vast voorwerp stromen.

Afschuifkracht kan verschillende effecten hebben op een materiaal, waaronder:

* Vervorming: Afschuifkracht kan ervoor zorgen dat een materiaal vervormt door slippen van aangrenzende lagen.

* Fractuur: Afschuifkracht kan er ook voor zorgen dat een materiaal breekt als het de vloeigrens van het materiaal overschrijdt.

* Dragen: Afschuifkracht kan ook slijtage aan een materiaal veroorzaken als het niet goed wordt gesmeerd.

Afschuifkracht is een belangrijke overweging bij het ontwerp van kunstwerken. Ingenieurs moeten ervoor zorgen dat constructies zijn ontworpen om de schuifkrachten te weerstaan ​​waaraan ze zullen worden blootgesteld, om falen te voorkomen.