De onwillekeurige spieren in de wanden van bloedvaten en het spijsverteringskanaal staan ​​bekend als gladde spieren . Gladde spieren zijn een van de drie belangrijkste soorten spieren in het lichaam, samen met skeletspieren en hartspieren.

Kenmerken van gladde spieren:

1. Onvrijwillige controle :Gladde spieren worden niet bewust aangestuurd. Hun samentrekking en ontspanning worden gereguleerd door het autonome zenuwstelsel en hormonen.

2. Spilvormige cellen :Gladde spiercellen zijn lang, spoelvormig en hebben een enkele kern. Ze missen de regelmatige rangschikking van actine- en myosinefilamenten die in skeletspieren worden aangetroffen, waardoor ze er onder een microscoop glad uitzien.

3. Langzame en aanhoudende weeën :Gladde spieren trekken langzaam samen en kunnen hun samentrekkingen gedurende langere perioden volhouden. Ze zijn verantwoordelijk voor langdurige, aanhoudende bewegingen zoals de peristaltische samentrekkingen van het spijsverteringskanaal en de regulering van de diameter van bloedvaten.

4. Locatie :Gladde spieren worden aangetroffen in de wanden van verschillende inwendige organen, waaronder het spijsverteringskanaal (slokdarm, maag, darmen), bloedvaten (slagaders en aders), luchtwegen (bronchiolen), urinewegen (ureters en blaas), voortplantingssysteem ( baarmoeder) en het oog (iris).

Voorbeelden in het spijsverteringskanaal :

- Slokdarm :Gladde spieren in de slokdarm stuwen voedsel naar beneden door peristaltische golven.

- Maag :Gladde spieren in de maag draaien en mengen voedsel, wat helpt bij de spijsvertering.

- Darmen :Gladde spieren in de darmen verplaatsen voedsel langs het spijsverteringskanaal en reguleren de opname van voedingsstoffen.

Voorbeelden in bloedvaten :

- Saders :Gladde spieren in de wanden van slagaders regelen de diameter van de bloedvaten en reguleren de bloedstroom naar verschillende weefsels.

- Aderen :Gladde spieren in de aderen helpen de bloeddruk op peil te houden en helpen bij de terugkeer van bloed naar het hart.

Gladde spieren spelen een essentiële rol bij het handhaven van de goede werking van verschillende orgaansystemen door de beweging van stoffen te reguleren, de bloedstroom te controleren en zich aan te passen aan veranderende omstandigheden in het lichaam.