Spierglycogeen dient als de primaire opgeslagen brandstofbron voor skeletspiercontracties tijdens activiteiten van variërende intensiteit en duur. Wanneer het lichaam glucose uit koolhydraten in voedsel afbreekt, slaat het overtollige glucose op als glycogeen in de lever en de skeletspieren. Tijdens lichamelijke activiteit breken spiercellen glycogeen snel af via een proces dat glycogenolyse wordt genoemd, waarbij glucosemoleculen vrijkomen. Deze glucosemoleculen worden vervolgens omgezet in energie in de vorm van ATP (adenosinetrifosfaat), de belangrijkste energievaluta van het lichaam, die spiersamentrekkingen stimuleert en langdurige fysieke prestaties mogelijk maakt. Daarom is spierglycogeen cruciaal voor het leveren van direct beschikbare energie aan skeletspieren tijdens inspanning of veeleisende fysieke taken.