Trappenhuisfenomeen in de hartspier verwijst naar de geleidelijke toename van de contractiekracht bij opeenvolgende stimuli met een constante frequentie. Dit fenomeen is het resultaat van verschillende factoren, waaronder:

- Verhoogde calciumafgifte: Naarmate de hartslag toeneemt, komt er meer calcium vrij uit het sarcoplasmatisch reticulum. Deze verhoging van de calciumconcentratie leidt tot een sterkere contractie.

- Accumulatie van metabolieten: Tijdens elke samentrekking produceert het hart metabolische afvalproducten zoals melkzuur en ADP. Deze metabolieten kunnen zich ophopen en de normale functie van het hart verstoren. Naarmate de hartslag toeneemt, worden deze metabolieten echter sneller weggespoeld, wat de functie van het hart verbetert.

- Verbeterde synchronie van contractie: Bij hogere hartslagen worden de samentrekkingen van de individuele hartcellen meer gesynchroniseerd. Dit leidt tot een efficiëntere samentrekking van het hart.

Het trapfenomeen is een belangrijk mechanisme dat het hart helpt een regelmatige en efficiënte samentrekking te handhaven. Het is ook verantwoordelijk voor de verhoogde hartslag die optreedt tijdens het sporten.