De primaire functie van de hartspier is het pompen van zuurstofrijk bloed door het lichaam en het terugvoeren van zuurstofarm bloed naar de longen voor zuurstofvoorziening.

De hartspier, ook wel het myocardium genoemd, is een gespecialiseerd type spierweefsel dat in de wanden van het hart wordt aangetroffen. Het is verantwoordelijk voor de samentrekking en ontspanning van de hartkamers, waardoor het bloed door de bloedsomloop van het lichaam wordt gestuwd. De hartspier bestaat uit cardiale myocyten, dit zijn goed georganiseerde en onderling verbonden cellen die op een gecoördineerde manier werken om ritmische contracties te genereren.

De samentrekking van de hartspier wordt veroorzaakt door elektrische signalen die worden gegenereerd door gespecialiseerde pacemakercellen in het hart. Deze elektrische impulsen verspreiden zich door het hart, waardoor de myocyten van het hart op een gesynchroniseerde manier samentrekken en ontspannen. De samentrekkingsfase van de hartspier, ook wel systole genoemd, genereert druk die het bloed vanuit de hartkamers naar de slagaders stuwt. De ontspanningsfase, diastole genoemd, zorgt ervoor dat de hartkamers zich weer met bloed vullen.

De continue pompwerking van de hartspier zorgt voor een constante stroom zuurstofrijk bloed naar alle weefsels en organen in het lichaam. Zonder de juiste werking van de hartspier zouden de vitale organen van het lichaam niet de noodzakelijke zuurstof en voedingsstoffen ontvangen, wat leidt tot ernstige schade en uiteindelijk tot orgaanfalen.