Wanneer astronauten langere tijd in de ruimte zijn, ondergaan hun spieren verschillende veranderingen als gevolg van de unieke omstandigheden van microzwaartekracht. Deze wijzigingen kunnen het volgende omvatten:

1. Spieratrofie:

Langdurige blootstelling aan microzwaartekracht leidt tot spieratrofie, wat het verlies van spiermassa en kracht is. De afwezigheid van zwaartekracht vermindert de noodzaak voor spieren om weerstand te bieden, waardoor ze na verloop van tijd verzwakken en krimpen. Vooral spieren die verantwoordelijk zijn voor het ondersteunen van het lichaam tegen de zwaartekracht in, zoals die in de rug en benen, worden getroffen.

2. Verminderde spiertonus:

In de gewichtloze omgeving van de ruimte hoeven spieren niet dezelfde kracht uit te oefenen om hun houding te behouden of bewegingen uit te voeren. Dit leidt tot een afname van de spiertonus, wat bijdraagt ​​aan de verzwakte toestand van de spieren.

3. Vloeiende verschuiving:

Bij microzwaartekracht ondergaat het lichaam een ​​vloeistofverschuiving, waarbij vloeistoffen de neiging hebben om naar het bovenlichaam, inclusief het hoofd, te bewegen. Dit kan leiden tot verhoogde druk in de schedel en veranderingen in de vochtbalans rond de spieren. Deze verschuivingen kunnen de spierfunctie beïnvloeden en bijdragen aan spierzwakte.

4. Botdichtheidsverlies:

Verlies van botdichtheid, bekend als osteoporose, is een ander veel voorkomend probleem waarmee astronauten in de ruimte te maken krijgen. Verminderde zwaartekrachten verminderen de belasting van de botten, wat leidt tot een afname van de botvorming en een toename van de botresorptie. Zwakkere botten kunnen verder bijdragen aan spierzwakte.

5. Cardiovasculaire deconditionering:

De afwezigheid van zwaartekracht beïnvloedt het cardiovasculaire systeem, wat resulteert in een verlaagde hartslag en bloeddruk. Dit kan leiden tot een afname van het vermogen van het lichaam om zuurstof en voedingsstoffen aan de spieren te leveren, wat bijdraagt ​​aan spieratrofie.

6. Gewijzigde motorbesturing:

Astronauten kunnen veranderingen in hun motorische controle en coördinatie in de ruimte ervaren als gevolg van de afwezigheid van zwaartekrachtsignalen. Dit kan van invloed zijn op de precieze bewegingen en coördinatie die nodig zijn voor bepaalde taken.

Om de negatieve effecten van microzwaartekracht op de spieren te verzachten, volgen astronauten tijdens hun ruimtemissies strenge oefenprogramma's. Deze oefeningen zijn bedoeld om de spiercontractie te stimuleren, de spierkracht te behouden en het verlies aan spiermassa te minimaliseren.