Wanneer spieren voorbij de optimale lengte worden uitgerekt, neemt de passieve spanning toe. Dit leidt tot verschillende factoren die gezamenlijk het vermogen van de spier om samen te trekken belemmeren.

1. Verminderde overlap :

Wanneer een spier wordt uitgerekt tot een punt waar de actine- en myosinefilamenten te weinig zijn, neemt de kans op hechting tussen hen af. Met minder bindingsplaatsen voor de myosinekop wordt de algehele contractiele kracht die tijdens de contractie wordt gegenereerd, verminderd.

2. Verhoogde interne weerstand :

Overmatig strekken van de spieren kan leiden tot een verhoogde interne weerstand in de spiervezels. Deze hogere interne weerstand verhindert het soepel glijden van myosinekoppen langs de actinefilamenten, waardoor de contractiele efficiëntie en krachtproductie afnemen.

3. Schade aan de spierstructuur:

Overstrekking kan schade aan de interne structuur van de spier veroorzaken, zoals de myofilamenten, waardoor de contractiele kracht afneemt. Deze schade schaadt het vermogen van de spier om normale contractiele spanning te ontwikkelen en te behouden, wat leidt tot een verminderd contractiel vermogen.

4. Verstoring van de spierinnervatie:

Overmatig strekken van de spieren kan ook de zenuwtoevoer van de spier beïnvloeden, wat leidt tot problemen in de signaaloverdracht tussen het zenuwstelsel en de spiervezels. Deze verminderde neurale aandrijving naar de spier kan het vermogen van de spier om effectief samen te trekken verstoren.

5. Pijn en reflexieve remming :

Overstrekken kan pijn veroorzaken, wat leidt tot beschermende reflexmechanismen die overmatige spiercontractie remmen. Deze reflexreactie beperkt het vermogen van de spier om samen te trekken als gevolg van de activering van door pijn geïnduceerde remmende signalen.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel spieren het grootste deel van hun functionaliteit kunnen herwinnen na milde tot matige rekoefeningen, overmatige en herhaalde overstrekking kan resulteren in aanhoudende spierzwakte en verminderde contractiele capaciteit. Daarom is het essentieel om het strekken van de spieren met de nodige voorzichtigheid te benaderen en de optimale limieten van waarvoor de spieren zijn ontworpen niet te overschrijden.