Witte spiervezels

* Uiterlijk: Wit

* Locatie: Voornamelijk in snel samentrekkende spieren

* Vermoeidheidsweerstand: Laag

* Uitgangsvermogen: Hoog

* Glycolytische capaciteit: Laag

* Oxidatieve capaciteit: Laag

* Samenstelling van de zware keten van myosine (MHC): MHC IIa, MHC IIx

Rode spiervezels

* Uiterlijk: Rood

* Locatie: Voornamelijk in langzaam bewegende spieren

* Vermoeidheidsweerstand: Hoog

* Uitgangsvermogen:laag

* Glycolytische capaciteit: Hoog

* Oxidatieve capaciteit:hoog

* MHC-samenstelling: MHC I, MHC IIa

Het type spiervezel bepalen

De beste manier om uw spiervezeltype te bepalen is door een spierbiopsie te laten uitvoeren. Bij een spierbiopsie wordt een klein stukje spierweefsel van uw quadriceps- of deltaspier genomen en onder een microscoop onderzocht. Deze test toont het percentage witte en rode spiervezels in uw spieren.

U kunt ook een algemeen idee krijgen van uw spiervezeltype door een paar eenvoudige tests uit te voeren. Als je bijvoorbeeld veel herhalingen met een laag gewicht kunt doen, heb je waarschijnlijk een hoger percentage langzame spiervezels. Als je een paar herhalingen een zwaar gewicht kunt tillen, heb je waarschijnlijk een hoger percentage snel samentrekkende spiervezels.

Implicaties voor training

Uw spiervezeltype kan van invloed zijn op de manier waarop u traint. Als u een hoger percentage langzame spiervezels heeft, profiteert u van op uithoudingsvermogen gebaseerde training, zoals hardlopen, fietsen en zwemmen. Als u een hoger percentage snel samentrekkende spiervezels heeft, profiteert u van krachttraining, zoals gewichtheffen en sprinten.

Als u uw spiervezeltype begrijpt, kunt u uw trainingsprogramma aanpassen om uw resultaten te maximaliseren.