Het aantal mitochondriën in een spiercel hangt nauw samen met de hoeveelheid werk die de cel kan doen. Mitochondria zijn de organellen die verantwoordelijk zijn voor de productie van energie in cellen, en ze doen dit door glucose om te zetten in adenosinetrifosfaat (ATP), de energievaluta van cellen. Hoe meer mitochondriën een spiercel heeft, hoe meer ATP hij kan produceren en hoe meer werk hij kan doen.

De relatie tussen de mitochondriale dichtheid en de spierfunctie is goed bestudeerd bij atleten. Het is aangetoond dat atleten die regelmatig trainen een hogere mitochondriale dichtheid in hun spiercellen hebben dan sedentaire individuen. Dit komt omdat lichaamsbeweging de productie van mitochondriën in spiercellen stimuleert, om aan de verhoogde energiebehoefte van lichaamsbeweging te voldoen. Door de hogere mitochondriale dichtheid kunnen atleten meer ATP produceren en gedurende langere tijd een hogere trainingsintensiteit volhouden.

Naast het aantal mitochondriën is ook de kwaliteit van de mitochondriën van belang voor de spierfunctie. Mitochondria die beschadigd of disfunctioneel zijn, zijn minder goed in staat ATP te produceren, wat kan leiden tot vermoeidheid en verminderde spierprestaties. Het is aangetoond dat lichaamsbeweging de kwaliteit van de mitochondriën verbetert, evenals hun dichtheid, wat bijdraagt ​​aan de verbeterde spierfunctie die bij atleten wordt waargenomen.

Daarom is het aantal mitochondriën in een spiercel een sleutelfactor bij het bepalen hoeveel werk de cel kan doen. Atleten die regelmatig trainen, hebben een hogere mitochondriale dichtheid en mitochondriën van hogere kwaliteit, waardoor ze op een hoger niveau kunnen presteren dan sedentaire individuen.