Bij het proces waarbij zuurstof uit de lucht naar de werkende spieren komt, zijn verschillende fysiologische mechanismen betrokken. Zo wordt zuurstof getransporteerd:

1. Inademing:Tijdens het inademen komt zuurstof het lichaam binnen via de luchtwegen. Wanneer we inademen, trekt het middenrif samen en heffen de tussenribspieren de ribbenkast op, waardoor de longen uitzetten. Deze uitzetting creëert een negatieve druk in de pleuraholte, waardoor lucht in de longen wordt gezogen.

2. Verspreiding in de longen:De ingeademde lucht bereikt de longblaasjes, dit zijn kleine luchtzakjes in de longen. Zuurstofmoleculen diffunderen vanuit de longblaasjes naar de haarvaten eromheen. Deze diffusie vindt plaats omdat er een hogere zuurstofconcentratie in de longblaasjes is dan in de haarvaten.

3. Zuurstoftransport in het bloed:Zodra zuurstof in de haarvaten diffundeert, bindt het zich aan hemoglobine, een eiwit dat in rode bloedcellen wordt aangetroffen. Elk hemoglobinemolecuul kan vier zuurstofmoleculen vervoeren. Het zuurstofrijke bloed wordt vervolgens door het hart via de longaders naar het linker atrium gepompt.

4. Systemische circulatie:Vanuit het linker atrium stroomt het zuurstofrijke bloed naar de linker hartkamer, die het in de aorta, de grootste slagader in het lichaam, pompt. De aorta vertakt zich in kleinere slagaders, die zuurstofrijk bloed aan verschillende weefsels en organen leveren, waaronder skeletspieren.

5. Diffusie in de spieren:In de spiercapillairen diffundeert zuurstof van het bloedplasma naar de interstitiële vloeistof rond de spiercellen. Vervolgens diffundeert het verder door het spiercelmembraan en in de spiervezel, waar het cellulaire ademhaling ondergaat om energie te genereren.

Over het geheel genomen omvat het proces inhalatie, diffusie door de longblaasjes, transport in de bloedbaan door hemoglobine en daaropvolgende diffusie naar spiercellen, waardoor de toevoer van zuurstof naar de spieren voor energieproductie wordt vergemakkelijkt.