Lichaamsdysmorfe stoornis (BDD), ook eenvoudigweg bekend als lichaamsdysmorfie, is een preoccupatie met een of meer waargenomen gebreken in het uiterlijk. Het wordt meestal niet verlicht door geruststelling of cosmetische behandelingen.

In eenvoudige bewoordingen kan een persoon met lichaamsdysmorfie niet stoppen met denken aan een of meer waargenomen gebreken of defecten in zijn uiterlijk, die hij alleen ziet of erger lijkt dan hij is. Mensen die er last van hebben, besteden vaak buitensporig veel tijd aan verzorging, proberen de gebreken te verbergen of vergelijken hun uiterlijk met die van anderen. Ze controleren zichzelf bijvoorbeeld regelmatig in de spiegel, zoeken voortdurend geruststelling bij anderen over hun uiterlijk of vermijden sociale situaties helemaal. Deze obsessies kunnen extreem leed veroorzaken, het dagelijks leven aanzienlijk belemmeren en relaties, werk of school beïnvloeden.

Enkele veelvoorkomende thema's bij lichaamsdysmorfe stoornissen zijn onder meer :

- overmatige zorgen over haaruitval of dunner wordend haar

- overmatige focus op de grootte, vorm of symmetrie van lichaamsdelen (bijvoorbeeld neus, mond, borsten, geslachtsorganen)

- overmatige zorgen over huidvlekken of rimpels

- de overtuiging dat iemands lichaam misvormd of lelijk is, zelfs als objectief bewijs anders suggereert

- dwangmatig gedrag dat verband houdt met het uiterlijk, zoals veelvuldig in de spiegel kijken, overmatige verzorging of huidverzorging, of het zoeken naar cosmetische ingrepen

- angst om in het openbaar gezien te worden of om sociale contacten te onderhouden vanwege waargenomen gebreken in iemands uiterlijk

- het vermijden van situaties waarin iemands uiterlijk onder de loep wordt genomen, zoals naar het strand gaan, zwemmen of het bijwonen van sociale evenementen

- ernstige emotionele problemen, depressie of angst veroorzaakt door de preoccupatie met het uiterlijk

- zelfmoordgedachten of -gedrag