oplosmiddel /ˈsɑːlvənt/

zelfstandig naamwoord

1. Een stof die een andere stof oplost.

2. Een stof die oplossing kan bewerkstelligen.

3. Een vloeistof die wordt gebruikt voor het oplossen van verf of vet.

4. (Chemie) Een stof die een opgeloste stof oplost om een ​​oplossing te vormen. Het oplosmiddel is gewoonlijk een vloeistof, maar kan een gas of een vaste stof zijn. De opgeloste stof is meestal een vaste stof, maar kan een vloeistof of een gas zijn.

5. (Farmacologie) Een vloeistof waarin een medicijn wordt opgelost voor toediening.

werkwoord

oplosmiddel /ˈsɑːlvənt/

bijvoeglijk naamwoord

1. Voldoende geld of bezittingen hebben om je schulden te betalen.

2. (van een probleem of situatie) Kan gemakkelijk worden opgelost of overwonnen.