Een posterolaterale hernia met superieur gemigreerd fragment verwijst naar een aandoening waarbij het zachte, dempende materiaal (nucleus pulposus) van een tussenwervelschijf door een verzwakt gebied in de buitenlaag van de tussenwervelschijf (annulus fibrosus) steekt in de posterolaterale richting, die naar achteren is gericht. en zijkant. Bovendien is een fragment van de hernia naar boven (superieur) verplaatst voorbij de normale positie van de schijf.

Dit type hernia kan optreden in de wervelkolom, meestal in de onderrug (lumbale wervelkolom) of nek (cervicale wervelkolom). Het kan druk uitoefenen op nabijgelegen zenuwen, waardoor pijn, gevoelloosheid, tintelingen en andere symptomen ontstaan ​​die kunnen uitstralen in de loop van de aangetaste zenuw.

De aanwezigheid van een superieur gemigreerd fragment duidt op een complexere hernia, omdat het fragment gevoelige zenuwstructuren op een andere locatie kan beknellen of irriteren dan de primaire hernialocatie. Dit kan de diagnose en behandeling soms uitdagender maken.

Symptomen geassocieerd met een posterolaterale hernia met superieur gemigreerd fragment kunnen variëren afhankelijk van het aangetaste ruggengraatniveau en de specifieke betrokken zenuwen. Veel voorkomende symptomen kunnen zijn:

1. Rug- of nekpijn:dit is vaak een primair symptoom.

2. Radiculaire pijn:Pijn die vanuit het getroffen gebied naar beneden uitstraalt naar de billen en benen (lumbale hernia) of naar de arm en hand (cervicale hernia).

3. Gevoelloosheid en tintelingen:deze sensaties kunnen optreden in de distributie van de aangetaste zenuwwortel.

4. Zwakte:Soms kan spierzwakte optreden, vooral als de hernia ernstig is en een zenuwwortel samendrukt.

5. Verminderd gevoel:Er kan een verminderde gevoeligheid voor aanraking of temperatuur worden ervaren.

De diagnose van een posterolaterale hernia met superieur gemigreerd fragment omvat meestal een combinatie van een lichamelijk onderzoek, de medische geschiedenis van een patiënt en beeldvormende onderzoeken zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT)-scans.

Behandelingsopties kunnen conservatieve maatregelen omvatten zoals pijnstillers, fysiotherapie, epidurale steroïde-injecties en veranderingen in de activiteit. Als deze methoden geen verlichting bieden, kan een operatie worden overwogen om de hernia aan te pakken en de zenuwcompressie te verlichten.