Infectieuze mononucleosis, algemeen bekend als mono, beïnvloedt voornamelijk het lymfestelsel, dat een cruciale rol speelt in de immuunrespons van het lichaam. Het virus dat verantwoordelijk is voor mono, het Epstein-Barr-virus (EBV), komt het lichaam binnen en infecteert B-lymfocyten (een soort witte bloedcellen) in de lymfeklieren.

Effecten op het lymfestelsel:

- Gezwollen lymfeklieren:Mono wordt gekenmerkt door gezwollen lymfeklieren, vooral in de nek, oksels en liezen. Deze gezwollen knooppunten zijn een teken dat het immuunsysteem van het lichaam de infectie actief bestrijdt.

- Keelpijn:Het virus kan ontstekingen en zwellingen in de keel en de amandelen veroorzaken, wat kan leiden tot keelpijn en slikproblemen.

Effecten op andere lichaamssystemen:

- Vermoeidheid:Een van de meest voorkomende symptomen van mono is extreme vermoeidheid en een gevoel van uitputting dat enkele weken of zelfs maanden kan aanhouden.

- Koorts:Mono kan koorts veroorzaken die kan variëren van lichte tot hoge koorts.

- Splenomegalie:De milt, een orgaan dat betrokken is bij het filteren van bloed, kan in sommige gevallen van mono vergroot worden (splenomegalie). Deze vergroting kan ongemak of pijn in de linker bovenbuik veroorzaken.

- Huiduitslag:Bij sommige personen met mono kan zich een rode, jeukende uitslag ontwikkelen. Deze uitslag verschijnt meestal op de romp en kan zich naar andere delen van het lichaam verspreiden.

- Neurologische symptomen:In zeldzame gevallen kan mono het zenuwstelsel aantasten en symptomen veroorzaken zoals ernstige hoofdpijn, toevallen of het Guillain-Barré-syndroom (een neurologische aandoening die tot spierzwakte leidt).

Het is belangrijk op te merken dat niet alle personen die EBV oplopen mono ontwikkelen. Sommigen kunnen een mildere of asymptomatische infectie ervaren. De ernst en duur van de symptomen kunnen van persoon tot persoon verschillen.