In embryonale ontwikkeling , de beenderen van de wervelkolom of wervels , sneller ontwikkelen dan het ruggenmerg , de belangrijkste kolom van zenuwweefsel bevat binnen de wervelkolom . Aanvankelijk het ruggenmerg bereikt een van de onderste wervels en mettertijd blijft groeien . In de normale ontwikkeling , het snoer beweegt zich vrij binnen de wervelkolom. In sommige foetussen , wordt het ruggenmerg aan de wervelkolom , een aandoening bekend als tethered cord syndroom. Deze aandoening wordt vaak gevonden bij kinderen met afwijkingen zoals spina bifida , maar kan ook worden veroorzaakt door tumor of littekenweefsel . Gedurende de kinderjaren , kunnen de symptomen meer uitgesproken geworden . Herkennen van de symptomen

De aandoening wordt vaak aangeduid door verkleuring of een patch van haar op de huid bovenop de wervelkolom of een kuiltje of een tumor aan de onderrug . Het kind ervaart pijn in de rug en kan ook neurologische afwijkingen vertonen , zoals gebrek aan gevoel in het been of heup . Hij kan slecht ter been zijn . De symptomen kunnen geleidelijk te verhogen en kunnen ook zwakte , abnormale kromming van de wervelkolom ( scoliose ) of darmen en blaas dysfunctie omvatten . Als de aandoening niet wordt gevonden en behandeld , kan de druk op de wervelkolom toeneemt en neurologische afwijkingen een permanent karakter krijgen .
Diagnose van het syndroom

Als tethered cord wordt vermoed bij een zuigeling , echografie wordt uitgevoerd , die vindt vaak de oorzaak van het probleem . Als de aandoening niet wordt herkend nadat kleutertijd , wordt het vaak aangeduid met een fysieke afwijking nabij de onderrug , waarna magnetische resonantie beeldvorming ( MRI ) wordt uitgevoerd , en X - ray en CT-scan van de oorzaak en locatie identificeren . Als er een probleem wordt geïdentificeerd door middel van deze tests , zal de zorgverzekeraar raden elektromyografie aan de deugdelijkheid van de zenuwen in het gebied te evalueren .
Behandelen van het probleem

Chirurgie is de aanbevolen behandeling voor tethered cord . Hoe eerder het syndroom wordt geïdentificeerd en operatie uitgevoerd , zal het minder neurologische schade optreden. Een open benadering van dit soort stekelchirurgie herstelt de afwijking en controleert neurologische functie, waardoor extra schade aan de zenuwen niet optreedt . Monitoring blijft na de operatie om ervoor te zorgen dat het ruggenmerg niet tethered opnieuw hoeft te worden. Bij open chirurgie niet kan worden uitgevoerd , chirurgen behandelen vaak het probleem door te snijden aangrenzende zenuwwortels om pijn te verlichten . In sommige gevallen hebben personen met een vastgemaakte snoer ernstige symptomen tot volwassenheid , en wanneer dit het geval is , een operatie niet nodig totdat de pijn en disfunctie optreedt . In combinatie met een operatie , neurologen raden ook symptomatische verlichting met revalidatie en /of medicijnen .