Chronische rugpijn is een invaliderende aandoening die is notoir moeilijk en riskant om te behandelen. Het is ook een "onzichtbare " ziekte in dat er weinig duidelijke tekenen dat een patiënt iets mis met hem . De psychologische effecten van chronische rugpijn kan zo ernstig zijn als de fysieke effecten van de pijn zelf , zowel op de korte termijn en voor een langere periode van tijd. Neurologische gevolgen

Een theorie stelt dat een onbalans van neurotransmitters in de hersenen is verantwoordelijk voor de weerstand rugpijn tot genezing. Neurotransmitters die pijn stoppen met werken te verminderen , maar tegelijkertijd , neurotransmitters die pijn verhogen lijken vast te zitten in overdrive . Dus ook al lichamelijk niets mis kan zijn , de pijn aanhoudt of toeneemt .
Emotionele gevolgen

Chronische pijn leidt tot frustratie , angst, nervositeit , boosheid en depressie . Unrelieved negatieve emoties kunt uw neurochemistry veranderen zelfs in een relatief korte tijd . Pijn kan toenemen . Grote of klinische depressie kan heel snel ontstaan ​​en is de meest voorkomende emotionele gevolg van chronische rugpijn .
Neuromusculaire Effecten

pijn beperkt het vermogen van de patiënt om vrij bewegen , kan de patiënt minder oefenen of bewegen in onaangepaste manieren om pijn te voorkomen . Als beweging wordt beperkt , problemen met beweging , wandelen , lopen , tillen en zitten voor langere tijd kan de patiënt het vermogen om normale activiteiten te werken of het uitvoeren bedreigen .
Onaangepast gedrag

In een onderzoek uit 1995 door Rohling , Binder , en Rohling , case studies toonden aan dat de sociale steun wegvalt , patiënten klampen zich vast aan artsen en medisch personeel om minder sympathieke familie en vrienden te vervangen. Dit gedrag doet weinig om emotionele ondersteuning van de patiënt te verbeteren en leiden tot meer rugpijn en depressie .
Addiction

Drug therapieën krachtig genoeg om chronische rugpijn te verminderen zijn vaak zeer verslavend . Zoals de neurochemie van de hersenen verandert pijnperceptie , worden patiënten in de verleiding om doseringen te verhogen tot het punt dat revalidatie therapieën nodig zijn om de verslaving te breken .
Sociale Gevolgen

Omdat chronische pijn symptomen zijn niet duidelijk zichtbaar , familieleden kunnen " simuleren " vermoeden van de kant van de patiënt als de pijn niet snel reageren op de behandeling . Dienovereenkomstig kan de patiënt geïsoleerd, bitter , geheimzinnig of zelfs oppositionele worden als hij de sympathie van mensen om hem heen verliest .