Verhoogde productie: Bij RA is er een verhoogde productie van IL-6 door verschillende cellen in de aangetaste gewrichten, waaronder synoviale fibroblasten, macrofagen, T-cellen en B-cellen.
Synoviale ontsteking: IL-6 levert een belangrijke bijdrage aan de synoviale ontsteking die kenmerkend is voor RA. Het bevordert de groei en activering van synoviale fibroblasten, wat leidt tot de productie van andere pro-inflammatoire cytokines, chemokinen en matrixmetalloproteïnasen (MMP's) die bijdragen aan gewrichtsvernietiging.
Stimulatie van osteoclasten: IL-6 stimuleert de differentiatie en activering van osteoclasten, cellen die verantwoordelijk zijn voor botresorptie. Dit kan leiden tot de boterosie en gewrichtsschade die bij RA wordt waargenomen.
Systemische effecten: IL-6 heeft ook systemische effecten bij RA. Het kan bijdragen aan de ontwikkeling van bloedarmoede, vermoeidheid en cachexie, die vaak met de ziekte worden geassocieerd.
Diagnostische en prognostische marker: Verhoogde niveaus van IL-6 in de synoviale vloeistof of het serum van RA-patiënten kunnen worden gebruikt als een diagnostische en prognostische marker. Hogere IL-6-niveaus worden vaak geassocieerd met ernstigere ziekteactiviteit en gewrichtsvernietiging.
Therapeutisch doel: Gezien zijn cruciale rol in het ontstekingsproces van RA is IL-6 een belangrijk therapeutisch doelwit geworden. Er zijn verschillende geneesmiddelen ontwikkeld die de IL-6-signalering remmen, zoals tocilizumab (Actemra) en sarilumab (Kevzara), en worden gebruikt bij de behandeling van RA om ontstekingen te verminderen en de gewrichtsfunctie te verbeteren.
Over het geheel genomen is IL-6 een belangrijke mediator van ontstekingen en gewrichtsvernietiging bij RA, en de expressie ervan hangt nauw samen met ziekteactiviteit en ernst. Het richten op IL-6 met biologische therapieën heeft aanzienlijke voordelen aangetoond bij het beheersen van de symptomen en de progressie van RA.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win