De geschiedenis van het begrijpen en bestuderen van gehoorverlies gaat terug tot de oudheid. Hier zijn een paar belangrijke mijlpalen:

1. Eerste observaties: Oude geschriften en medische teksten uit culturen zoals de Egyptenaren, Grieken en Romeinen, die duizenden jaren oud zijn, bevatten beschrijvingen en observaties van gehoorproblemen en de oorzaken ervan.

2. Aristoteles en Galenus: Rond de 4e eeuw vGT leverden Griekse filosofen als Aristoteles en artsen als Galenus een belangrijke bijdrage aan het begrip van de anatomie en functie van het oor.

3. Middeleeuwen: Tijdens de middeleeuwen bleven wetenschappers gehoorverlies bestuderen en documenteren, maar het vakgebied werd beperkt door het gebrek aan geavanceerde medische technologie.

4. Renaissance en wetenschappelijke revolutie: De Renaissance en de Wetenschappelijke Revolutie brachten nieuwe methoden van observatie en experimenten met zich mee. In de 16e eeuw maakte Andreas Vesalius gedetailleerde anatomische tekeningen van het binnenoor, en Giovanni Battista della Porta beschreef verschillende soorten gehoorverlies.

5. Moderne geneeskunde en technologie: Vanaf de 19e eeuw hebben de moderne geneeskunde en technologie aanzienlijke vooruitgang geboekt in het begrijpen en behandelen van gehoorverlies. Mijlpalen zijn onder meer de ontwikkeling van de audiometer aan het eind van de 19e eeuw, die een nauwkeurige meting van de gehoorgevoeligheid mogelijk maakte.

6. Onderzoek en innovatie uit de 20e eeuw: In de 20e eeuw werd er snelle vooruitgang geboekt op het gebied van audiologie en KNO. Opmerkelijke vorderingen zijn onder meer de ontwikkeling van gehoorapparaten, chirurgische technieken voor aandoeningen zoals otosclerose en de ontdekking van de rol van genetica bij sommige vormen van gehoorverlies.

7. Huidige dag: De afgelopen decennia blijft het vakgebied van de gehoorwetenschappen evolueren dankzij voortdurend onderzoek en technologische innovaties. Dit omvat de ontwikkeling van digitale hoortoestellen, cochleaire implantaten en vooruitgang op het gebied van genetische diagnose en behandeling.