De vorm van oren wordt bepaald door de aan- of afwezigheid van kraakbeen, een soort bindweefsel dat structuur en ondersteuning biedt. Bij mensen en sommige dieren bestaan ​​de oren voornamelijk uit kraakbeen, waardoor ze stevigheid krijgen en rechtop kunnen staan. Aan de andere kant hebben sommige dieren, zoals honden, oren die voornamelijk uit huid en heel weinig kraakbeen bestaan. Dit gebrek aan kraakbeen maakt hun oren zacht en flexibel, waardoor ze naar beneden kunnen hangen en slap worden.

De slappe aard van oren bij honden en bepaalde andere dieren wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder genetica en raskenmerken. Verschillende hondenrassen zijn in de loop van de tijd geëvolueerd met verschillende oorvormen en -structuren, beïnvloed door selectief fokken op specifieke eigenschappen. Rassen als Cocker Spaniels en Basset Hounds staan ​​bijvoorbeeld bekend om hun lange, hangende oren, terwijl andere rassen, zoals Duitse herders en Huskies, rechtopstaande en puntige oren hebben.

De slappe oren van sommige dieren dienen verschillende doeleinden en kunnen bepaalde voordelen bieden. Bij honden kunnen slappe oren bijvoorbeeld helpen om geluidsgolven naar de gehoorgang te sturen, waardoor hun gehoor wordt verbeterd en ze zelfs subtiele geluiden kunnen detecteren. Bovendien kunnen bij sommige rassen, zoals Bloedhonden, de slappe oren helpen bij het opvangen van geurdeeltjes en deze dichter bij de neus brengen, wat hun volgvermogen ten goede komt.

Kortom, de aan- of afwezigheid van kraakbeen in de oren bepaalt of ze slap of rechtop staan. Hangoren komen veel voor bij bepaalde diersoorten vanwege een gebrek aan kraakbeen en kunnen voordelen bieden zoals verbeterde gehoor- en geurdetectie bij specifieke rassen.