Het fluitje dat je in je oor hoort als je praat, staat bekend als het Lombardeffect, wat inhoudt dat mensen de neiging hebben om luider en duidelijker te spreken in een luidruchtige omgeving. Dit komt omdat de hersenen het omgevingsgeluid waarnemen en de vocale output dienovereenkomstig aanpassen om een ​​efficiënte communicatie te garanderen. Wanneer u praat, wordt het geluid van uw eigen stem naar uw binnenoor gestuurd, waar het wordt geregistreerd als zowel luchtgeleid als botgeleid geluid. De hersenen gebruiken deze gecombineerde auditieve input om de luidheid van uw stem te meten, en als ze vinden dat deze te laag is in vergelijking met het omringende geluid, activeren ze een reflex die de spierspanning in uw stembanden verhoogt, waardoor uw stem effectief luider wordt. Dit natuurlijke feedbackmechanisme helpt u een comfortabel spreekniveau te behouden onder verschillende akoestische omstandigheden, en het waargenomen fluitsignaal is het resultaat van de aanpassing van de hersenen aan de luidere geluidsniveaus die door uw eigen spraak worden gegenereerd.