Eenzijdig gehoorverlies, dat optreedt wanneer het ene oor niet zo goed kan horen als het andere, kan ertoe leiden dat iemand zijn hoofd kantelt om geluiden die uit de zijkant van het niet-aangedane oor komen beter te kunnen horen. Dit kantelgedrag van het hoofd is vaak een onbewuste poging om de geluidslokalisatie te verbeteren en het gehoorvermogen te verbeteren.

Wanneer iemand eenzijdig gehoorverlies ervaart, ontvangen de hersenen niet langer gelijke input van beide oren, wat het vermogen belemmert om de geluidsbron nauwkeurig te lokaliseren. Het kantelen van het hoofd naar het niet-aangedane oor kan helpen de geluidslokalisatie te verbeteren door het oor dichter bij de geluidsbron te brengen en een betere geluidsontvangst mogelijk te maken.

Bovendien kan het kantelen van het hoofd helpen de impact van het hoofdschaduweffect te verminderen, dat optreedt wanneer het hoofd voorkomt dat geluidsgolven het aangetaste oor bereiken. Door het hoofd te kantelen kan het individu de hoeveelheid geluid verminderen die door het hoofd wordt geblokkeerd, waardoor meer geluidsgolven het niet-aangedane oor kunnen bereiken en het gehoorvermogen verder wordt verbeterd.

Over het geheel genomen is het kantelen van het hoofd bij eenzijdig gehoorverlies een natuurlijke compenserende strategie die door het individu wordt gebruikt om de geluidslokalisatie te verbeteren, de impact van het hoofdschaduweffect te verminderen en het algehele gehoorvermogen te verbeteren.