Ja , het woord "neus" , kan zowel als werkwoord als zelfstandig naamwoord worden gebruikt.

Als zelfstandig naamwoord, neus verwijst naar het prominente deel van het gezicht of de snuit van een mens of dier dat wordt gebruikt om te ruiken en te ademen.

Voorbeelden :

- Ze heeft een kleine, opstaande neus.

- De neus van de hond trilde terwijl hij de lucht opsnoof.

- Mijn bril glijdt altijd van mijn neus af.

Als werkwoord, neus betekent dat je je neus gebruikt om iets te detecteren of te onderzoeken.

Voorbeelden :

- Ze snuffelde door de kamer, op zoek naar haar ontbrekende sleutels.

- De rechercheur bladerde door het bewijsmateriaal, op zoek naar aanwijzingen.

- De verslaggever zocht naar een goed verhaal.

In beide gevallen blijft de uitspraak van het woord "neus" hetzelfde, maar de context waarin het wordt gebruikt bepaalt de woordsoort.