laryngomalacie betekent " zachte larynx " en treedt op wanneer het kraakbeen in de bovenste strottenhoofd stort tijdens inademen . Het is vooral bij patiënten met zwakke keel spieren en is zeer vaak voor bij zuigelingen . Een arts gebruikt gewoonlijk de term " laryngomalacie " Alleen als aan deze voorwaarde is ernstig genoeg om te interfereren met de normale ontwikkeling . Instructies
1

Verzamel voorgeschiedenis van de patiënt , in het bijzonder met betrekking tot de ademhaling geluiden . Laryngomalacie begint meestal om inspiratoire geluiden veroorzaken binnen de eerste 2 maanden van het leven . Dit geluid kan een hoge toon kraai te zijn en is meestal luider wanneer de patiënt in liggende positie .

Voer Pagina 2 een algemene fysieke . De meeste gevallen van laryngomalacie anderszins asymptomatisch , hoewel de ademhalingsfrequentie enigszins kunnen worden verhoogd . Een geluid dat blijft bestaan ​​tijdens het uitademen of een abnormale kreet moet een ander probleem wijzen .

Voer 3 imaging studies . Een zijaanzicht van de luchtweg met een fluoroscoop moet het mogelijk maken een pediatrische radioloog aan het kraakbeen instorten tijdens inspiratie observeren. Bevestigen een diagnose van laryngomalacie met een laryngoscopie en bronchoscopie . Een bronchoscopie onder narcose is gevoeliger en moet worden uitgevoerd door een pediatrische longarts of KNO-arts .
4

Visualiseer de luchtwegen rechtstreeks . De epiglottis moet omega - vormige en verzakking tijdens inspiratie. De arytenoid kraakbeen kan worden vergroot en verzakking ook.
5

classificeren de laryngomalacie . Type I is een innerlijke ineenstorting van de aryepiglottic plooien ; Type II is een buisvormig epiglottis die roept zichzelf ; Type III is een anterieure en mediale ineenstorting van het spijkerschrift en corniculate kraakbeen ; Type IV is een posterieure verplaatsing van de epiglottis tijdens inspiratie ; en Type V laryngomalacie wordt gekenmerkt door korte aryepiglottic plooien .