Dubbele mictie is de praktijk waarbij in korte tijd twee keer wordt geplast, meestal binnen een paar minuten na elkaar. Het is een gebruikelijke klinische praktijk voor bepaalde groepen patiënten, waaronder patiënten met urine-incontinentie, urineweginfecties of goedaardige prostaathyperplasie (BPH), hoewel de wetenschappelijke basis voor de universele toepassing ervan ontbreekt.

Het uitgangspunt achter dubbele mictie is dat het zorgt voor een betere lediging van de blaas, vooral in gevallen waarin mensen moeite hebben om in één keer volledig te plassen. Er wordt aangenomen dat een korte periode van wachten na het eerste plassen het mogelijk maakt dat er extra urine in de blaas wordt verzameld, die vervolgens kan worden uitgestoten bij de tweede poging tot plassen.

Dubbele mictie wordt vaak gebruikt in sommige klinische omgevingen, zoals preoperatieve procedures, om ervoor te zorgen dat de blaas vóór de operatie volledig leeg is. De voordelen ervan voor de algemene bevolking of voor specifieke groepen patiënten met bepaalde aandoeningen worden echter niet altijd goed ondersteund door onderzoek.

Hoewel sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat dubbel plassen het risico op urineweginfecties bij sommige personen kan verminderen, hebben anderen geen significante impact of gemengde resultaten gevonden. Op dezelfde manier wordt de effectiviteit van dubbele mictie bij urine-incontinentie of BPH niet in alle onderzoeken consistent aangetoond.

Uiteindelijk moet de beslissing over het al dan niet toepassen van dubbele mictie worden genomen in overleg met een zorgverlener, rekening houdend met de specifieke omstandigheden, medische geschiedenis en symptomen van het individu.