Extubatie is het verwijderen van een endotracheale tube (ETT) of tracheostomiebuis uit de luchtwegen. De beslissing om een ​​patiënt te extuberen moet worden genomen door een gekwalificeerde zorgverlener op basis van verschillende factoren, waaronder:

1. Ademhalingsstatus:

- De patiënt moet stabiele ademhalingsparameters hebben, waaronder normale zuurstofverzadigingsniveaus, spontane ademhalingsinspanningen en voldoende teugvolumes.

- De patiënt moet in staat zijn de luchtwegen in stand te houden zonder ondersteuning van de ETT.

2. Hemodynamische status:

- De patiënt moet hemodynamisch stabiel zijn, met een normale bloeddruk en hartslag.

3. Neurologische status:

- De patiënt moet wakker en alert zijn en commando's kunnen opvolgen.

- De patiënt moet een goede hoestreflex en kokhalsreflex hebben.

4. Vloeistofbalans:

- De patiënt moet euvolemisch zijn, met een normale vochtinname en -productie.

5. Maagdarmfunctie:

- De patiënt moet normale darmgeluiden hebben en orale vloeistoffen kunnen verdragen.

6. Medicatie-effecten:

- Er moet rekening worden gehouden met de effecten van medicijnen die de ademhalingsstatus of de luchtwegreflexen kunnen beïnvloeden.

7. Chirurgische overwegingen:

- In het geval van postoperatieve extubatie moet de patiënt hebben voldaan aan de specifieke criteria voor extubatie zoals uiteengezet door het chirurgische team.

8. Patiëntvoorkeuren:

- Bij de beslissing om te extuberen moet rekening worden gehouden met de voorkeuren en wensen van de patiënt.

Het is belangrijk om de beslissing om te extuberen te individualiseren op basis van de specifieke toestand van de patiënt, en om eventuele risico's of complicaties die gepaard gaan met extubatie in overweging te nemen. Een grondige beoordeling en monitoring van de toestand van de patiënt is essentieel om een ​​succesvolle extubatie te garanderen.