Cystische fibrose (CF) is een genetische aandoening die meerdere organen aantast, waaronder de longen, de pancreas en het voortplantingssysteem. Hoewel CF onvruchtbaarheid kan veroorzaken bij zowel mannen als vrouwen, zijn de mechanismen achter deze onvruchtbaarheid verschillend.

Bij mannen:

- Congenitale bilaterale afwezigheid van de zaadleider (CBAVD): CBAVD is een aandoening waarbij de zaadleider, de buisjes die sperma van de testikels naar de penis transporteren, afwezig zijn of abnormaal ontwikkeld zijn. CBAVD komt voor bij ongeveer 95% van de mannen met CF. Zonder de zaadleider kan sperma niet worden geëjaculeerd tijdens geslachtsgemeenschap, wat resulteert in mannelijke onvruchtbaarheid.

- Verminderde spermaproductie: CF kan ook leiden tot een verminderde spermaproductie in de testikels. Dit kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder ondervoeding, hormonale onevenwichtigheden en ontstekingen die verband houden met CF. Een verminderde spermaproductie kan bijdragen aan onvruchtbaarheid.

Bij vrouwen:

- Dik baarmoederhalsslijm: CF kan ervoor zorgen dat het baarmoederhalsslijm dikker wordt en minder bevorderlijk is voor de penetratie van sperma. Dit kan het voor sperma moeilijk maken om de eicel te bereiken voor bevruchting.

- Veranderde pH-waarden in de vagina: CF kan ook de pH-balans in de vagina beïnvloeden, waardoor deze minder gastvrij wordt voor de overleving van het sperma.

- Littekens en verklevingen in de eileiders: Chronische ontstekingen geassocieerd met CF kunnen leiden tot littekens en verklevingen in de eileiders, die het pad van de eicel of het sperma kunnen belemmeren, waardoor het moeilijk wordt om bevruchting te laten plaatsvinden.

Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle personen met CF onvruchtbaarheid zullen ervaren. Dankzij de vooruitgang in de reproductieve geneeskunde, zoals geassisteerde voortplantingstechnieken (ART), kunnen veel mensen met CF biologische kinderen krijgen. Het wordt aanbevolen dat personen met CF hun vruchtbaarheidsopties bespreken met beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg om te bepalen wat de beste handelwijze voor hun specifieke situatie is.