De term ‘volharden’ betekent volharden in iets doen of ergens over nadenken, ondanks veranderende omstandigheden of een gebrek aan vooruitgang. Het wordt vaak gebruikt om een ​​cognitieve of gedragsmatige neiging te beschrijven om een ​​bepaalde handeling, gedachte of idee te herhalen of erbij stil te staan, zelfs als deze niet langer relevant of gepast is.

Volharding kan zich op verschillende manieren manifesteren:

- Volharding in actie: Dit houdt in dat je een actie of gedrag herhaaldelijk blijft uitvoeren, zelfs nadat de oorspronkelijke reden of het oorspronkelijke doel is bereikt of de situatie is veranderd. Iemand kan bijvoorbeeld met zijn vingers blijven tikken of heen en weer wiegen, zelfs nadat de taak waarop hij zich concentreerde, is voltooid.

- Gedachtenvolharding: Dit gebeurt wanneer de gedachten van een persoon gefixeerd blijven op een bepaald onderwerp of idee, waardoor het moeilijk voor hem wordt om zijn aandacht op andere zaken te richten. Ze kunnen herhaaldelijk over een bepaald onderwerp praten of er geobsedeerd door raken, zelfs als dit niet gepast of relevant is voor het huidige gesprek of de huidige situatie.

- Reactie volharding: In dit geval heeft een individu de neiging hetzelfde antwoord of antwoord te geven op verschillende vragen of taken, zelfs als het juiste antwoord of antwoord varieert. Iemand kan bijvoorbeeld 'ja' of 'nee' blijven zeggen op een reeks niet-gerelateerde vragen zonder rekening te houden met de feitelijke inhoud of context van elke vraag.

Volharding kan een symptoom zijn van verschillende neurologische en psychiatrische aandoeningen, waaronder:

- Frontale kwabbeschadiging of disfunctie

- Ziekte van Parkinson

- De ziekte van Alzheimer

- Obsessief-compulsieve stoornis (OCS)

- Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)

- Schizofrenie

- Het syndroom van Gilles de la Tourette

Het kan ook voorkomen bij personen die lijden aan stress, angst of vermoeidheid, en kan een voorbijgaand fenomeen zijn dat vanzelf verdwijnt.

Als de volharding aanhoudt of het dagelijks leven en functioneren aanzienlijk verstoort, is het essentieel om een ​​zorgverlener te raadplegen voor evaluatie en behandeling.