Sinds de ziekte van Parkinson is een neurologische aandoening , is het te verwachten dat de typische functies van de hersenen --- geheugen, leren , planning --- zou worden beïnvloed. Hoewel de ziekte van Parkinson treft voornamelijk motorische functies , kunnen patiënten ervaren leeruitdagingen en in de 10 tot 15 procent van de patiënten die dementie in latere stadia ontwikkelen leren kan aanzienlijk worden verminderd .
Leren kan een grotere uitdaging voor Parkinson-patiënten .
Basics

Parkinson is een progressieve degeneratieve ziekte waarbij de motorische functies (het vermogen om te initiëren , te remmen en directe beweging) wordt aangetast . Hoewel de oorzaak van Parkinson is onbekend, reden voordoet is het gebrek aan een essentiële chemische boodschapper in de hersenen bekend als dopamine . Als dopamine niet in voldoende grote hoeveelheden of de hersenen in staat is de hoeveelheid dopamine er verwerken beweging begint te dalen , wordt verstoord of dwijnt . Onvoldoende dopamine niveaus kunnen ook invloed hebben op het leren , met name beloning gebaseerd leren .
Learning

Leren afhankelijk van een aantal dingen , waaronder de korte - termijn geheugen , sensorische verwerking lange - termijn geheugen , de mogelijkheid om verbindingen tussen concepten en de mogelijkheid te categoriseren maken . De gehele hersenen wordt geactiveerd tijdens het leren , maar de structuren die geheugen verwerken kritisch . Herhaald gedrag , of praktijk , het aantal en de sterkte van verbindingen in de hersenen en leiden tot meer effectief leren .

Beloning en straf voor een bepaalde handeling of gedachte kan versterken , verzwakken of elimineren van het gedrag . Met andere woorden , leer je niet doen of iets op basis van wat er gebeurt als je het doet. Parkinson-patiënten kunnen ervaren anders leren vanwege de manier waarop hun hersenen benadert leren, de effecten van de praktijk, en hoe ze reageren op beloning en straf .
Hersenen te gebruiken

Hoewel Parkinson-patiënten zijn in staat om nieuwe vaardigheden en concepten te leren , een Universiteit van Montreal studie ontdekte dat mensen met de ziekte van Parkinson harder moet werken aan het leren dan mensen zonder Parkinson .

de structuren in de hersenen die het geheugen te controleren zijn actiever in iemand met Parkinson , met behulp van directe toegang tot het geheugen om in plaats van te leren van de indirecte routes "normale" mensen gebruiken . Beide groepen kunnen dezelfde taak of leren concept in dezelfde mate . De hersenen van Parkinson-patiënten harder werken bij de verwerking en tot oprichting van het leren door te putten uit meer mentale systemen dan mensen zonder Parkinson .
Praktijk

Een studie uit 2002 aangehaald in het Journal of neurologie, Neurochirurgie en Psychiatrie vond dat hoewel aanvankelijke leren van een taak van Parkinson patiënten werd verminderd vergeleken met een groep " normale" mensen , herhaalde testen van hetzelfde materiaal leverde geen significant verschil tussen de twee groepen . Dit suggereert dat het oude gezegde , " Oefening baart kunst ", kan worden toegepast bij patiënten van Parkinson.
Reinforcement

Leren wordt vaak bewerkstelligd door te reageren op een positieve versterking ( een beloning zoals lof , geld of voedsel ) of bestraffing ( zoals schelden , afkeuring of isolatie ) . Een Rutgers University studie bleek dat Parkinson-patiënten die geen dopamine medicatie namen waren beduidend minder kans om te leren door middel van positieve versterking , maar ze geleerd op een normaal tempo met straf .

Vreemd , zodra de patiënten begon het nemen van medicatie , deze proces omgekeerd . Met voldoende dopamine , patiënten geleerd normaal met beloningen , maar niet met straf. De onderzoekers gesuggereerd dat deze daling in het leren van de negatieve effecten van hun gedrag , gecombineerd met een focus op positieve effecten , kan verklaren waarom patiënten een bepaald behandeld Parkinson ontwikkelen beloning gebaseerd gedrag zoals dwangmatig overeten , gokken en hyperseksualiteit .