Psychiaters gebruiken verschillende methoden om vast te stellen wat er mis is met een patiënt, waaronder:

1. Directe observatie:Psychiaters observeren het gedrag en de houding van de patiënt tijdens therapiesessies.

2. Interviews en patiëntgeschiedenis:Ze voeren interviews met de patiënt om informatie te verzamelen over hun symptomen, gedachten, gevoelens, persoonlijke geschiedenis, familieachtergrond en medische aandoeningen.

3. Onderzoek naar de geestelijke toestand:Psychiaters voeren een onderzoek naar de geestelijke toestand uit om het cognitief functioneren, de emotionele toestand, het uiterlijk, het gedrag, de spraak, denkpatronen, hallucinaties en wanen te beoordelen.

4. Lichamelijk onderzoek:Psychiaters kunnen een lichamelijk onderzoek uitvoeren of laten uitvoeren om eventuele medische aandoeningen uit te sluiten die zouden kunnen bijdragen aan de symptomen van de patiënt.

5. Psychologische tests en vragenlijsten:Psychiaters kunnen psychologische tests en vragenlijsten gebruiken om verschillende aspecten van de persoonlijkheid, cognitieve vaardigheden en emotioneel functioneren van de patiënt te beoordelen.

6. Diagnostische interviews en criteria:Psychiaters gebruiken diagnostische criteria zoals uiteengezet in de DSM-5 (Diagnostisch en Statistisch Handboek voor Geestelijke Stoornissen) om te bepalen of de patiënt voldoet aan de criteria voor een specifieke psychische stoornis of aandoening.

Hoewel psychiaters deze methoden gebruiken, vertrouwen ze over het algemeen niet uitsluitend op één methode, maar gebruiken ze in plaats daarvan een alomvattende aanpak die meerdere technieken combineert om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen en een behandelplan te ontwikkelen.