De ziekte van Parkinson wordt veroorzaakt door een verlies van zenuwcellen (neuronen) in het deel van de hersenen dat de substantia nigra wordt genoemd. Deze neuronen produceren een chemische boodschapper in je hersenen, dopamine genaamd. Wanneer het lichaam niet genoeg dopamine produceert, veroorzaakt dit abnormale hersenactiviteit, wat leidt tot trillingen, stijfheid en problemen met evenwicht en coördinatie.

De exacte oorzaak van dit neuronenverlies is onbekend, maar er wordt aangenomen dat verschillende factoren een rol spelen, waaronder:

1. Genetica :Sommige mensen hebben een grotere kans om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen vanwege hun genen. De meeste gevallen van Parkinson worden echter niet rechtstreeks geërfd.

2. Omgevingsfactoren :Blootstelling aan bepaalde gifstoffen en chemicaliën, zoals pesticiden, herbiciden en bepaalde metalen, is in verband gebracht met een verhoogd risico op de ziekte van Parkinson.

3. Leeftijd :Het risico op de ziekte van Parkinson neemt toe met de leeftijd. De meeste mensen met Parkinson worden na de leeftijd van 60 jaar gediagnosticeerd.

4. Andere factoren: Hoofdletsel, ontsteking en oxidatieve stress (een onbalans tussen de productie van vrije radicalen en het vermogen van het lichaam om deze tegen te gaan) zijn ook voorgesteld als mogelijke bijdragende factoren.

Het is belangrijk op te merken dat de ziekte van Parkinson een complexe aandoening is en dat de exacte oorzaak nog niet volledig wordt begrepen. Lopend onderzoek probeert de precieze mechanismen achter de ontwikkeling van de ziekte van Parkinson bloot te leggen om betere behandelingen en preventiestrategieën te vinden.