De term ‘neurologisch intact’ wordt in de geneeskunde en de gezondheidszorg gebruikt om een ​​persoon te beschrijven wiens zenuwstelsel en de verschillende functies ervan naar behoren functioneren en zonder duidelijke afwijkingen of schade. Het is meestal van toepassing op de structurele integriteit en het functioneren van de hersenen, het ruggenmerg en het perifere zenuwstelsel.

Wanneer een persoon neurologisch intact is, duidt dit op het volgende:

1. Motorfunctie: Het vermogen om spieren te bewegen en te controleren, zonder tekorten in spiertonus, kracht, coördinatie of gang.

2. Zintuiglijke functie: Het vermogen om sensaties te voelen en waar te nemen, zoals aanraking, temperatuur, pijn en proprioceptie (het gevoel van lichaamspositie en beweging).

3. Cognitieve functie: Helder denk-, geheugen- en probleemoplossend vermogen, zonder tekenen van cognitieve achteruitgang of beperkingen.

4. Spraak en taal: Het vermogen om taal te spreken en te begrijpen zonder problemen bij de productie, het begrip of de expressie van spraak.

5. Zicht en gehoor: Normale gezichtsscherpte en gehoorfunctie, zonder visuele beperkingen, gehoorverlies of stoornissen.

6. Reflexen: Normale reflexen en reactie op stimuli, zoals pupilreacties op licht, diepe peesreflexen en spierrekreflexen.

7. Functie van de hersenzenuwen: Een goede werking van de zenuwen die verantwoordelijk zijn voor oogbewegingen, gezichtsgevoel, slikken, smaak en evenwicht.

8. Mentale status: Helder en alert, met normale niveaus van bewustzijn en reactievermogen.

Neurologisch intact zijn betekent over het algemeen dat er geen schade is aan de hersenen, het ruggenmerg of de zenuwen, en dat de neurologische functie van de persoon binnen het normale bereik ligt. Het is echter belangrijk op te merken dat ‘neurologisch intact’ een algemene beoordeling is, en dat er mogelijk meer gedetailleerde neurologische onderzoeken nodig zijn om specifieke aspecten van het neurologisch functioneren te beoordelen.