myoclonische aanvallen zijn een van de vele soorten aanvallen die mensen kunnen beïnvloeden met epilepsie . Epilepsie , die soms wordt genoemd een epileptische aandoening , ontstaat wanneer de hersenen produceert abnormale stijgingen van de elektrische activiteit. Myoclonische aanvallen hebben zeer verschillende tekenen en symptomen die hen in staat te worden geïdentificeerd door middel van een EEG , een test die hersenactiviteit registreert - of soms door eenvoudige waarneming alleen. Myoclonische aanvallen komen in verschillende soorten epilepsie-aanvallen en kan verschillende kenmerken hebben . Gegeneraliseerde aanvallen

Vangsten vallen in twee categorieën : partiële en gegeneraliseerde . Myoclonische aanvallen zijn gegeneraliseerde aanvallen . Gegeneraliseerde aanvallen ontstaan ​​wanneer beide hemisferen van de hersenen betrokken zijn. Myoclonische aanvallen worden verder gekenmerkt door een uiterst korte schokken die aanvoelen als een plotselinge elektrische schok . De meeste van de tijd, ze zijn bilaterale ( die beide zijden van het lichaam) en duren slechts een paar seconden . Hoewel soms zal er maar een zijn, veel kan optreden binnen een korte tijd .
Juvenille myoclonische epilepsie

juveniele myoclonische epilepsie ( JME ) is een zeer veel voorkomende vorm van convulsies , bestaande uit zeven procent van alle epilepsie gevallen . JME kan optreden tussen de late kindertijd en vroege volwassenheid , maar begint meestal tijdens de puberteit . Symptomen van JME omvatten rukken in de nek , schouders en bovenarmen . Epileptische aanvallen meestal gebeurt kort nadat een persoon voor het eerst wakker in de ochtend. JME kan goed worden gecontroleerd met medicatie , echter behandeling meestal levenslang . Degenen met JME geen intellectuele tekorten lijden als gevolg van hun aandoening .
Lennox - Gastaut syndroom

myoclonische aanvallen kan een kenmerk van Lennox -be Gastaut syndroom . Dit syndroom is zeldzaam en komt meestal voor bij kinderen tussen de twee en zes jaar oud die een reeds bestaande hersenletsel . Ongeveer 75 tot 95 procent van de kinderen met het Lennox - Gastaut syndroom hebben mentale stoornissen en uiteindelijk vereisen langdurige zorg als ze volwassen zijn . Myoclonische aanvallen bij het ​​kind met het Lennox - Gastaut betrekken de nek, schouders , bovenarmen en gezicht. De aanvallen zijn sterker dan die vermeld in JME en zijn moeilijk te controleren, zelfs met medicatie.
Progressieve myoclonische epilepsie

progressieve myoclonische epilepsie ( PME ) brengt symptomen van beide myoclonische aanvallen en tonisch-clonische aanvallen - die meestal resulteren in bewusteloosheid . Dit is een zeldzame aandoening die meestal erfelijk van aard en kunnen zich voordoen in de kindertijd of ver in de volwassenheid . Naast lijden myoclonische aanvallen kunnen wankel en spierstijfheid aanwezig zijn . Mentale scherpte verloop van tijd afneemt . Medische behandeling van deze soort myoclonische epilepsie omvat vele soorten medicatie om de verschillende soorten aanvallen te behandelen en is meestal alleen succesvol voor enkele maanden of enkele jaren . Mensen met progressieve myoclonische epilepsie verslechteren als medicatie minder effectief wordt .
Wat Triggers myoclonische aanvallen ?

De meeste van de tijd, zijn myoclonische aanvallen veroorzaakt door niet medicatie nodig nemen te beheersen . Er zijn echter talrijke andere triggers voor deze aanvallen die variëren van persoon tot persoon . Myoclonische aanvallen kunnen worden veroorzaakt door externe prikkels , zoals knipperende lichten , of zelfs door intense mentale processen . Stress, gebrek aan voldoende slaap en drugs-en alcoholgebruik kunnen allemaal bijdragen aan de frequentie van myoclonische aanvallen ook.