grand mal aanvallen , of tonisch-clonische aanvallen , zijn aanvallen die de gehele hersenen en het lichaam beïnvloeden . Zij over het algemeen leiden tot een verlies van bewustzijn , gewelddadige spiercontracties en spierstijfheid . Ze beïnvloeden mensen van alle leeftijden en kan eenmaal of herhaaldelijk voordoen als onderdeel van een chronische aandoening , zoals epilepsie . De behandeling is met medicatie om de frequentie en de ernst van de aanvallen te onderdrukken . Stadia

grand mal aanvallen voorkomen in twee fasen: de tonic fase en de clonische fase . Tijdens de tonic fase , de persoon verliest het bewustzijn. Tegelijkertijd , de spieren in het lichaam contract , waardoor de persoon op de grond vallen . Deze fase plotseling optreedt en in het algemeen duurt minder dan 30 seconden . Tijdens de clonische fase de spieren in het lichaam beginnen ritmisch samentrekken . Deze convulsies duren twee minuten of minder . Als ze langer dan twee minuten verder , het risico op complicaties toeneemt .
Symptomen

sommige mensen , het eerste symptoom van een epileptisch insult kan een aura zijn. Niet iedereen ervaart een aura , en niet alle aura's zijn hetzelfde, maar vele hebben gevoelens van angst of gevoelloosheid of zintuiglijke stoornissen . Sommige mensen kunnen roepen wanneer een grand mal aanval begint als gevolg van het vastzitten van de stembanden . Tijdens de aanval , verlies van blaas of darm controle is gemeenschappelijk. Hoofdpijn, vermoeidheid , apathie en verwarring kunnen ontstaan ​​na een aanval.
Oorzaken

grand mal aanvallen worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen . Tijdens een epileptisch insult , de abnormale activiteit beïnvloedt het hele brein . De onderliggende oorzaak van de aanvallen kan moeilijk zijn om te bepalen , maar traumatisch hoofdletsel , hersentumoren , hersenen infecties , gebrek aan zuurstof , en lage bloedglucose, calcium , magnesium , natrium of niveaus kunnen alle leiden tot grand mal aanvallen . Schade aan de hersenen veroorzaakt door een beroerte , kunnen bepaalde genetische aandoeningen en bloedvat misvorming ook verantwoordelijk voor de aanvallen bij sommige gevallen. Langdurig slaaptekort en drugsgebruik zijn andere mogelijke oorzaken . Voor terugkerende aanvallen zonder aanwijsbare oorzaak , wordt een diagnose van epilepsie meestal gegeven .
Diagnose

Een essentieel onderdeel van het verkrijgen van een nauwkeurige diagnose is getuigenissen van de aanval. Omdat mensen die een grand mal aanval krijgt het bewustzijn verliezen , de meeste hebben geen herinnering van de gebeurtenissen voorafgaand aan of tijdens de aanval. Wanneer een epileptisch insult wordt vermoed, wordt een neurologisch onderzoek en bloedonderzoek worden besteld. Een elektro- of EEG, zal worden uitgevoerd om te controleren op abnormale hersengolven en de activiteit , en een magnetische resonantie imaging , of MRI , scan wordt uitgevoerd om te zoeken naar tumoren , hersenen bloedingen of andere mogelijke oorzaken van het beslag.


Behandeling

behandeling kan pas beginnen als een tweede aanval optreedt of totdat er een definitieve diagnose wordt gesteld . Voor recurrente aanvallen en epilepsie , medicijnen zijn de eerste regel van de behandeling . Anticonvulsieve geneesmiddelen , zoals valproïnezuur , carbamazepine , fenytoïne , gabapentine en levetiracetam , kunnen alleen of in combinatie met andere geneesmiddelen of therapieën worden gebruikt . Medicijnen gebruikt voor de grand mal aanvallen te behandelen vaak de oorzaak van tal van bijwerkingen en moeten worden genomen op lange termijn.

Nervus vagus stimulatie en chirurgie zijn overwegingen voor mensen die niet reageren op medicatie agressieve therapie , maar deze behandelingen zijn niet altijd gunstig voor mensen die lijden aan epileptische aanvallen .