1. Remming van synaptisch blaasjeseiwit SV2A: Levetiracetam bindt zich aan synaptisch blaasjeseiwit 2A (SV2A), dat betrokken is bij de afgifte van neurotransmitters uit het presynaptische neuron. Door zich te binden aan SV2A vermindert Levetiracetam de afgifte van prikkelende neurotransmitters, zoals glutamaat en aspartaat. Deze vermindering van de excitatoire neurotransmissie helpt de abnormale elektrische activiteit in de hersenen onder controle te houden die tot epileptische aanvallen kan leiden.
2. Verbetering van GABAergische transmissie: Levetiracetam versterkt ook de remmende neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA) door de gevoeligheid van GABA-receptoren te verhogen. Deze verbetering van de GABAergische transmissie helpt de neuronale prikkelbaarheid te onderdrukken en de verspreiding van aanvallen te voorkomen.
3. Modulatie van spanningsafhankelijke ionkanalen: Er is vastgesteld dat levetiracetam de functie van spanningsafhankelijke ionkanalen moduleert, met name calciumkanalen en kaliumkanalen van het N-type en P/Q-type. Door de activiteit van deze ionkanalen te wijzigen, kan Levetiracetam de neuronale membranen stabiliseren, de instroom van calciumionen in de neuronen verminderen en de activiteit van aanvallen verder onderdrukken.
4. Andere mechanismen: Naast de belangrijkste mechanismen die hierboven zijn beschreven, kan Levetiracetam ook anti-epileptica-effecten uitoefenen via andere mechanismen, waaronder het veranderen van de activiteit van andere neurotransmittersystemen, zoals de serotonerge en dopaminerge systemen. Verder onderzoek is nodig om alle werkingsmechanismen van Levetiracetam volledig te begrijpen.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win