Moebius syndroom is een zeer zeldzame neurologische aandoening die is duidelijk bij de geboorte en bij minder dan ongeveer 20 van elke 1.000.000 pasgeborenen . Toch, ondanks de zeldzaamheid en ernstige , direct merkbaar fysieke effecten , personen die hebben de aandoening vaak volledig en succesvol leven te vestigen op zowel persoonlijk als professioneel niveau . Effecten

De diverse effecten geassocieerd met Moebius syndroom zijn meestal een onvermogen om gezichtsuitdrukkingen te vormen of verplaats de ogen zijwaarts , scheelzien ( strabismus ) , moeite met eten en slikken , visuele problemen in verband met onregelmatige of nooit knipperen , gebrek aan bovenlichaam kracht, kwijlen , gebitsproblemen , communicatieproblemen , gehoorverlies en misvormingen van de handen en voeten .
Geschiedenis

Moebius syndroom is vernoemd na de Duitse neuroloog Paul Julius Möbius (1853-1907) , de arts die het eerst gekoppeld de aandoening met verlamde hersenzenuwen , hoewel hij noemde het nucleaire atrofie.
Origin

geclassificeerd als een craniofaciale aandoening die mogelijk genetisch, Moebius syndroom veroorzaakt onderontwikkeling en de daaropvolgende verlamming van de zesde en zevende hersenzenuwen en soms ook andere zenuwen , als goed. Omdat de zenuwen zijn verantwoordelijk voor het gezicht en laterale oogbewegingen , patiënten lijken immobiel of "bevroren" gezichten en ogen hebben .
Identificatie

Er zijn tal van herkenbare borden in kinderen geboren met Moebius syndroom , zoals een onbeweeglijk gezicht, ogen die nooit knipperen of dicht , duidelijk problemen met slikken en sluiten van de mond , een abnormale -sized tong , later dan gemiddelde spraakontwikkeling en mislabeling als autistisch .


Behandeling

Hoewel er geen remedie voor Moebius syndroom , kan medische interventie helpen verminderen sommige van de effecten van de aandoening is . Bijvoorbeeld , kan een operatie scheelzien te corrigeren , terwijl logopedie kan helpen patiënten leren om beter te communiceren .