Hoewel een ruggengraatpunctie over het algemeen als een veilige procedure wordt beschouwd, zijn er nog steeds enkele risico's aan verbonden, waaronder:

Bloeden: Het doorprikken van de dura (het harde membraan dat het ruggenmerg omringt) kan bloedingen veroorzaken, wat leidt tot de vorming van een bloedstolsel (hematoom) in de epidurale ruimte. Dit kan druk uitoefenen op het ruggenmerg en de zenuwen, waardoor pijn, neurologische defecten en zelfs verlamming ontstaan.

Infectie (meningitis): De naald die tijdens de wervelkolompunctie wordt gebruikt, kan bacteriën in het ruggenmergvocht introduceren, wat leidt tot meningitis, een infectie van de vliezen rond de hersenen en het ruggenmerg. Meningitis kan een ernstige en levensbedreigende aandoening zijn, waarvoor een onmiddellijke behandeling met antibiotica nodig is.

Zenuwbeschadiging: De naald kan tijdens de procedure het ruggenmerg of de zenuwen direct beschadigen, wat kan leiden tot neurologische gebreken, zoals zwakte, gevoelloosheid, tintelingen of verlamming in de getroffen gebieden.

Hoofdpijn (postdurale punctiehoofdpijn): Dit is een vaak voorkomende bijwerking van een ruggengraatpunctie en komt voor in maximaal 30% van de gevallen. Het wordt veroorzaakt door lekkage van hersenvocht via het gaatje in de dura, wat leidt tot lagedrukhoofdpijn die ernstig kan zijn en enkele dagen kan aanhouden.

Rugpijn: Sommige personen kunnen na de procedure tijdelijke rugpijn of ongemak op de prikplaats ervaren.

Allergische reacties: Er bestaat een klein risico op een allergische reactie op het plaatselijke verdovingsmiddel dat tijdens de procedure wordt gebruikt, hoewel dit zelden voorkomt.

Het is belangrijk dat personen die een ruggengraatpunctie ondergaan, deze risico's met hun zorgverlener bespreken en de voordelen van de procedure begrijpen in verhouding tot de mogelijke complicaties. Een juiste techniek, steriele omstandigheden en zorgvuldige monitoring tijdens de procedure helpen deze risico's te minimaliseren.