Een verhoogd niveau van schildklierstimulerend hormoon (TSH) van 8,7 mIU/l duidt op primaire hypothyreoïdie, een aandoening waarbij de schildklier niet voldoende schildklierhormonen produceert.

Normale TSH-waarden variëren gewoonlijk van 0,4 tot 4,0 mIU/l. Wanneer de TSH-waarden hoger zijn dan normaal, geeft dit aan dat de hypofyse meer TSH produceert in een poging de schildklier te stimuleren om meer schildklierhormonen te produceren.

Een TSH-waarde van 8,7 mIU/L is significant verhoogd en duidt op een duidelijk geval van primaire hypothyreoïdie. Veel voorkomende symptomen van hypothyreoïdie zijn vermoeidheid, gewichtstoename, koude-intolerantie, constipatie, droge huid, spierzwakte en onregelmatige menstruatie.

Een TSH-niveau van deze omvang rechtvaardigt verdere evaluatie om de diagnose te bevestigen, andere onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten en de juiste behandeling te bepalen. Dit kan aanvullende bloedtesten met zich meebrengen, zoals het meten van de niveaus van vrij T4, totaal T4 en schildklierantistoffen, evenals een echografie van de schildklier om de structuur van de schildklier te beoordelen.

Op basis van de resultaten van deze onderzoeken wordt doorgaans een behandeling met schildklierhormoonvervangende medicijnen (levothyroxine) gestart om de onvoldoende productie van schildklierhormoon aan te vullen. Regelmatige controle van de TSH-waarden en aanpassing van de medicatiedosering zullen noodzakelijk zijn om een ​​optimale schildklierfunctie te behouden.