? Psychomotorische hyperactiviteit is een aandoening aangeduid door gevoelens van extreme onrust gepaard met een toename in motorische activiteit , waaronder spierkrampen , beven en trillen . Bovendien kunnen patiënten bezighouden met andere rusteloze activiteit zoals pacing oversteken en uncrossing de benen en andere zenuwactiviteit . Namen

Psychomotorische hyperactiviteit is ook bekend als acathisie , psychomotorische rusteloosheid , psychomotorische agitatie en psychomotorische opwinding.
Eigenschappen

Psychomotorische hyperactiviteit is een uiterlijke fysieke manifestatie van diverse interne aandoeningen , variërend van ziekten bijwerkingen door het zenuwstelsel aan toxines in het lichaam of de bijwerkingen van de medicijnen .
Oorzaken

Various gratis medische aandoeningen kan leiden tot psychomotorische hyperactiviteit , zoals hyperthyreoïdie , angst , slaaptekort , bepaalde vormen van depressie en attention-deficit hyperactivity disorder of ADHD . De aandoening kan ook het gevolg zijn van loodvergiftiging of puberteit .
Diagnose

Diagnose psychomotorische hyperactiviteit is moeilijk. Artsen moeten vertrouwen op hun gesprekken met de patiënt en de werkelijke waarneming van de motorische activiteit . Met behulp van tools zoals de Barnes acathisie schaal, kan deze aandoening worden gediagnosticeerd door ervaren artsen , maar zelfs de beste instrumenten die worden gebruikt bij de diagnose van psychomotorische hyperactiviteit steunen in belangrijke mate af van de persoonlijke analyse van de artsen die ze gebruiken .
< Br>
behandeling

een aantal therapieën worden gebruikt bij de behandeling van psychomotorische hyperactiviteit . Subcutane infusies , injecties in de getroffen spieren en een assortiment van drug-gebaseerde therapieën zijn effectief in het verminderen van trillingen en het kalmeren van de spieren bewezen. Therapeutic touch heeft ook enige succes in het verminderen van de gevolgen van de aandoening .