Epilepsie is een hersenaandoening waarbij een persoon meer dan twee aanvallen heeft gehad . De precieze oorzaak is niet bekend , maar er zijn mogelijk factoren te overwegen , zoals koorts , genetica of verborgen factoren binnen de brain.Seizures worden veroorzaakt wanneer er een storing in de elektrische werking van de hersenen . Zij kunnen degene beïnvloeden in een deel van hun lichaam , of ze kunnen het hele lichaam. Als uw kind een aanval, hij lijkt gedesoriënteerd of humeurig , hij verstijven , hij slingerend bewegingen , kan hij niet op je reageren , en zijn ogen kan terug in zijn hoofd rollen . Er zijn verschillende soorten aanvallen die moeten worden overwogen wanneer het proberen om het probleem vast te stellen , en ze onder twee verschillende categorieën vallen , focale epilepsie en gegeneraliseerde aanvallen . Focal aanvallen

Dit soort aanvallen zijn het soort dat bij een bepaald deel van de hersenen en slechts een deel van het lichaam . Voordat uw kind heeft dit type aanval , kan hij een aura , dat is een abnormale gevoel dat kan leiden tot sensorische veranderingen , zoals visuele , gehoor-of geur te ervaren. Daarna gaat hij in de aanval.

Met een simpele epileptisch insult , de tijd dat hij grijpt is zeer kort , en hij weet wat er gaande is de hele tijd . Het zal meestal een deel van zijn spieren beïnvloeden , en hij kan tijdens dit soort aanvallen ziek geworden aan zijn maag . Het kan ook van invloed op zijn vermogen om te zien , indien gevestigd in de achterkant van de hersenen .

Met een complex epileptisch insult , de tijd langer is , mogelijk tot twee minuten , en hij kan black-out , wat betekent dat hij won 't iets herinneren dat ging . Hij kan verschillende soorten reacties tijdens de aanval , waaronder verstikking , lachen , schreeuwen , hardlopen of smakkend zijn lippen op elkaar hebben . Als hij komt uit de inbeslagneming , zal hij het ​​aangaan van een " postictale periode", waarin hij voelt zich uitgeput van het beslag.
Koortsstuipen

Koortsstuipen optreden wanneer uw kind koorts heeft die niet naar beneden gaan. Dit type aanval meestal niet op lange termijn effecten hebben , maar als het langer duurt dan 15 minuten , kan dit problemen veroorzaken in de hersenen van het kind.
Petit Mal aanvallen

Dit type aanval , ook wel een afwezigheid inbeslagneming , verward kan zijn voor het kind niet op te letten en meestal duurt ongeveer 30 seconden duren. Het kind zal meestal staren weg in het niets ; kan hij zijn ogen snel knipperen en kijken als hij iets kauwen . Hij weet niet wat er gaande is , maar zodra de aanval weg gaat, komt hij terug en is zelf weer .
Grand mal aanvallen

Tijdens een grand mal aanvallen, of tonisch- clonische aanval , kan uw kind voor het eerst beginnen met een aura of zelfs schreeuwen . Hij zal waarschijnlijk vallen op de grond en zijn zeer stijf , met spierbewegingen zijn hele lichaam. Zijn ademhaling kan komen in korte , ongelijke hapt , en kan hij de controle over zijn blaas of darmen te verliezen , wat resulteert in een ongeval . Dit type aanval kan duren voor een paar seconden of zelfs minuten . Na de aanval zijn beloop heeft gehad , kan uw kind gaan in de postictale periode , waar hij voelt zich erg moe en gedesoriënteerd en kan hoofdpijn hebben ; of hij kan gewoon in slaap vallen nadat het is allemaal voorbij.
atonische aanvallen

Atonische aanvallen , of drop aanvallen , komen vaker voor in het begin van de dag , en ze kunnen ervoor zorgen dat uw kind te hebben slingerend bewegingen als hij wakker wordt . Hij kan staan ​​of zitten en plotseling op de grond vallen , of zijn nek kan hangen , waardoor zijn hoofd te vallen . Hij zal waarschijnlijk ook black-out . Dit type aanval is meestal vrij kort en kan tot een minuut duren. Daarna kan uw kind weer op te staan ​​en te handelen prima.
Myoclonische aanvallen

myoclonische aanvallen kunnen komen in " clusters ", gebeurt vele malen per dag of over meerdere dagen tijd . Dit type aanval optreedt in een bepaalde set van spieren en zorgt ervoor dat ze bewegen zonder controle. Met elke vorm van beslaglegging, is het belangrijk om dit onmiddellijk te melden aan uw kinderarts of huisarts , zodat een individuele diagnose kan worden gesteld en de behandeling gegeven .