Stotteren is een soort spraakstoornis die wordt gekenmerkt door de onderbreking van de standaard stroom van spreken , in de vorm van overmatige herhaling, ongebruikelijke onderbreking of uitgebreid lettergrepen of klanken . De communicatie aandoening kan ook leiden tot abnormale bewegingen van het lichaam of het gezicht optreden . Verschillende oorzaken zijn geassocieerd met de aandoening, die een chronische aandoening kan zijn . Developmental

Het Nationaal Instituut voor Doofheid stelt dat stotteren kan ontstaan ​​tijdens de periode waarin een jong kind begint om taalvaardigheden te ontwikkelen ( in de leeftijd tussen 2 en 8 jaar oud ) . Op die jonge leeftijd , is het gebruikelijk dat kinderen te stotteren als een methode van het bijhouden van de wens van de hersenen om te communiceren , hoewel de spreekvaardigheid zijn niet volledig ontwikkeld . Echter , de meerderheid van de kinderen stoppen met stotteren na een paar jaar .
Erfelijke

Volgens de Mayo Clinic, kan stotteren een erfelijke aandoening. Veel volwassenen die stotteren hebben broers en zussen , grootouders en ouders die ook stotteren als ze spreken .
Milieu

Naast simpelweg een mogelijke genetische aandoening , stotteren kan
ook optreden als gevolg van de dynamiek en de verwachtingen van een familie of sociale omgeving . Kinderen die worden opgevoed in een snel veranderende omgevingen die hoge verwachtingen in het leven aan te moedigen ( of academische, sociale of anderszins) zijn vaak gevoelig voor het ervaren van stotteren , volgens het stotteren Foundation.
Neurogenics

de Mayo Clinic vindt dat stotteren kan ook gebeuren als gevolg van problemen met de signalering tussen de spieren die verantwoordelijk zijn voor het spreken en de hersenen zijn . De hersenen verliest het vermogen om alle noodzakelijke componenten van spraak beheerder als gevolg van de signalering issues.This type stotteren mogelijk direct na een persoon letsel aan de hersenen , trauma aan het hoofd of beroerte heeft ervaren en is daarom vaak aangeduid als " neurogene stotteren . "