De Roy aanpassing model van verpleging werd opgericht door zuster Callista Roy en dient als een methode in de verpleging voor het onderzoeken van antwoord van de mens op zijn omgeving . Roy, een professor en verpleegkundige theoreticus aan het Boston College is de school voor verpleegkundigen , zegt de mens kan aanpassen aan hun omgeving , en dat deze veranderingen kunnen worden beïnvloed en gecontroleerd . Een storing aan te passen duidt op een neiging tot ziekte , omdat aanpassing is noodzakelijk voor een gezond leven . Medische professionals kunnen het menselijk gedrag , gezondheid en ziekte onderzoek door het beheersen en het observeren van stimuli en reacties daarop . Instructies
1 Onderzoekers kunnen een ongewenst gezondheidsgedrag als doelwit voor verandering te kiezen.

een eerste niveau een evaluatie van het gedrag van een groep patiënten uit te voeren. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een bepaald gedrag dat patiënten gemeen hebben en de onderzoekers willen veranderen . Dit is meestal een doel gedrag dat de onderzoekers aanwijzen die bijdragen aan de ziekte . De onderzoekers definiëren het gedrag als het gaat om de wijze van aanpassing die Roy schetst : zelfbeeld , onderlinge afhankelijkheid , fysiologische en rol functie kopen van 2

een tweede niveau een evaluatie van de steekproef uit te voeren. . De onderzoekers identificeren en analyseren van de factoren die het doel gedrag te beïnvloeden . Deze factoren kunnen nog worden beïnvloeden de patiënten , of ze kunnen factoren uit voorbij de patiënten die gedurende gedrag te beïnvloeden . De factoren kunnen ook milieu-, sociale , conceptuele of cognitieve zijn.
3

diagnosticeren de patiënten. De clinici moeten overwegen gedrag en factoren die invloed kan hebben op het gedrag bij het maken van de diagnoses . De diagnoses dienen als referentiepunten van waaruit vergelijken toekomstige vooruitgang of gebrek aan vooruitgang .
4 Het doel richt zich op het tot stand brengen van een positief gezondheidsgedrag .

Stel doelen voor de patiënten . De doelstellingen richten zich op het veranderen van een ongewenst gedrag of het versterken van een wenselijke . Deze stap is het meest effectief als de patiënten bij te dragen aan het stellen van doelen . Het doel kan verschillend zijn voor elke patiënt , met het uiteindelijke doel is een positieve verandering in het gedrag .
5

Begin interventie. De onderzoekers veranderen de stimulus die werd geïdentificeerd als een doelwit beïnvloeden gedrag. Zij kunnen de prikkel om de patiënten gemakkelijker aanpassen verminderen , zodat meer patiënten positieve versterking voor het gedrag te veranderen . De patiënten kunnen ook extra steun krijgen zodat zij zich kunnen aanpassen aan de aanvankelijke stimulus .
6 Een interventie die leidt tot een gezonde verandering effectief .

Evalueer de patiënten om eventuele veranderingen in het gedrag met betrekking tot hun reacties op de stimulus te monitoren . De onderzoekers vergelijken de gedragsveranderingen om het gewenste doel en effectiviteit van de interventie analyseren. Idealiter de patiënten in staat zijn zich aan te passen , het verhogen van hun neiging tot een gezonder gedrag. De interventie effectief kan worden geacht in dit geval.