Synthetische adrenaline , ook wel bekend als adrenaline, is een geneesmiddel dat wordt gebaseerd op het hormoon adrenaline dat je bijnieren produceren natuurlijk . Het werd eerst geëxtraheerd uit de bijnieren van schapen en runderen in 1901 door Jokichi Takamine en werd gesynthetiseerd in 1904 door Friedrich Stolz . Adrenaline is een nuttig hulpmiddel bij straling of chemotherapie , waar er een risico van een ernstige allergische reactie op deze behandeling . Bijnieren en Adrenalin

Een menselijk lichaam heeft twee bijnieren . Elke klier ligt direct aan de top van een van je twee nieren , aan weerszijden van je buik. Uw bijnieren produceren en uitscheiden vitale hormonen (oa adrenaline ) , mineralen en glucocorticoïden , die allemaal werken om uw lichaam het metabolisme en de chemische samenstelling van lichaamsvloeistoffen te controleren .
Synthetische Adrenalin

Synthetische adrenaline of epinefrine , die de voorkeur term in de Verenigde Staten , heeft een breed scala van medische toepassingen . Het kan gebruikt worden als een hart stimulerende bij hartstilstand of een vasoconstrictor schokken behandelen . Het kan worden gebruikt als een bronchodilator en een antispasmodic bij de behandeling van bronchiale astma . Het werkt ook intraoculaire ( oog) druk in de behandeling van glaucoom verlagen . Adrenaline is van vitaal belang bij het verlichten van ernstige allergische reacties .
Allergische reacties en Adrenalin

Er zijn vier categorieën van allergische reactie , volgens de Gell en Coombs Allergische Classificatie systeem . Deze categorieën zijn niet gebaseerd op de ernst van de reactie, maar op de reactie van het immuunsysteem op een bepaald allergeen . Type I is de categorie waarvoor adrenaline of epinefrine is het meest effectief , en het omvat de blootstelling aan bestraling of chemotherapie .
Type I allergische reactie

Een type I allergische reactie treedt op wanneer een allergeen bindt of hecht zich aan specifieke immuuncellen in je lichaam , het vrijgeven van chemische stoffen die ontstekingen veroorzaken . Deze chemische stoffen omvatten histamine , serotonine , proteasen , leukotriënen , prostaglandinen , thromboxanen en chemotactische factoren van immuuncellen. Reactie kan variëren van milde symptomen van netelroos , jeuk , niezen en een piepende ademhaling , en waterige ogen naar de meest ernstige reactie , anafylactische shock , die levensbedreigend is . Chemotherapie en bestraling behandelingen kunnen leiden tot type I allergische reacties, waaronder anafylactische shock , de behandeling voor wat adrenaline .
Bestraling, chemotherapie en anafylactische shock

Bestraling en chemotherapie zijn vaak gebruikt om kanker te behandelen . Straling maakt gebruik van hoog-energetische straling te bestralen en te vernietigen kankercellen . Chemotherapie werkt om kankercellen te vernietigen door te voorkomen dat ze groeien en vermenigvuldigen . Maar deze behandelingen hebben ook invloed op gezonde cellen in de nabijheid van kankercellen en kunnen negatieve invloed uw immuunsysteem afweersysteem . Een gevolg van een negatief beïnvloed afweer systeem kan een allergische reactie, die kan versnellen tot anafylactische shock .
Adrenalin en anafylactische shock

Anafylactische shock is een plotselinge -be onset , noodtoestand die snel medische aandacht vereist. Adrenaline , vaak in de vorm van een zelfinjectie epinefrine inrichting bekend als een EpiPen , onmiddellijk worden toegediend . Adrenaline werkt aan opent de luchtwegen en verhogen de bloeddruk door het vernauwen van de bloedvaten .
Delayed Allergische reactie

Zelfs als u bestraling of chemotherapie hebben gehad en geen allergische reactie hebben ervaren tijdens de eerste behandelingen , kan je nog een allergische reactie later op of tijdens een ander verloop van de behandeling . Ernstige allergische reacties op chemo en bestraling kan zich ook voordoen binnen 36 uur na blootstelling aan de behandeling. Elke keer dat u bestraling of chemotherapie ontvangen , houden een EpiPen met u en leren hoe je zelf het beheer van de adrenaline .