Glaucoom is een groep oogziekten die de oogzenuw beschadigen, die verantwoordelijk is voor het verzenden van visuele informatie van het oog naar de hersenen. Het meest voorkomende type glaucoom is openhoekglaucoom, een chronische of langdurige aandoening die meestal beide ogen aantast.

Glaucoom wordt vaak geassocieerd met verhoogde druk in het oog, bekend als intraoculaire druk (IOP). Een hoge IOP kan de oogzenuw beschadigen en leiden tot verlies van het gezichtsvermogen. Sommige mensen kunnen echter glaucoom krijgen met een normale IOP, ook wel normale spanningsglaucoom genoemd.

Glaucoom heeft doorgaans geen vroege waarschuwingssignalen of symptomen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan het perifere (zij)zicht kleiner worden, waardoor blinde vlekken ontstaan. Als glaucoom onbehandeld blijft, kan dit leiden tot aanzienlijk verlies van gezichtsvermogen en zelfs blindheid.

Risicofactoren voor glaucoom zijn onder meer:

- Toenemende leeftijd

- Familiegeschiedenis van glaucoom

- Bepaalde medische aandoeningen, zoals diabetes, hoge bloeddruk en hartaandoeningen

- Bijziendheid (bijziendheid)

- Van Afrikaanse, Spaanse of Aziatische afkomst zijn

Behandeling voor glaucoom omvat meestal het verlagen van de IOP met oogdruppels, orale medicatie, lasertherapie of een operatie. Het doel van de behandeling is om verdere schade aan de oogzenuw te voorkomen en het gezichtsvermogen te behouden.