Leukocyten, ook wel witte bloedcellen genoemd, spelen een cruciale rol in het afweersysteem van het lichaam door te beschermen tegen infecties, ontstekingen en weefselschade. Ze kunnen via verschillende mechanismen in en uit de bloedvaten bewegen om plaatsen van ontsteking of weefselvernietiging te bereiken:

1. Marge :Wanneer leukocyten chemische signalen waarnemen die wijzen op ontsteking of letsel, ondergaan ze een proces dat marginatie wordt genoemd. Tijdens de marginalisatie verplaatsen leukocyten zich van het midden van de bloedbaan naar de vaatwand. Hierdoor kunnen ze in nauw contact komen met de endotheelcellen die het bloedvat bekleden.

2. Hechting :Zodra leukocyten zich in de nabijheid van de endotheelcellen bevinden, hechten ze zich aan de vaatwand via specifieke adhesiemoleculen die op hun oppervlak tot expressie komen. Deze adhesiemoleculen binden zich aan complementaire moleculen op de endotheelcellen, zoals selectinen en integrinen.

3. Diapedese :Na adhesie ondergaan leukocyten diapedese, wat het proces is waarbij ze door de openingen tussen endotheelcellen en het onderliggende basaalmembraan knijpen. Hierdoor kunnen ze de bloedbaan verlaten en het omliggende weefsel binnendringen.

4. Chemotaxis :Leukocyten worden naar de plaats van ontsteking of weefselvernietiging geleid door chemische signalen die chemoattractanten worden genoemd. Deze chemoattractanten worden geproduceerd door beschadigde cellen, bacteriën en andere immuuncellen op de plaats van ontsteking. Leukocyten detecteren de chemoattractanten en bewegen zich naar hogere concentraties van deze signalen via een proces dat chemotaxis wordt genoemd.

5. Extravasatie :Zodra leukocyten door de vaatwand zijn gemigreerd, ondergaan ze extravasatie, wat het proces is waarbij ze van de perivasculaire ruimte naar het omringende weefsel gaan. Dit omvat verdere adhesie en migratie door de extracellulaire matrix.

Door deze stappen te volgen, kunnen leukocyten de bloedbaan verlaten en plaatsen van ontsteking of weefselvernietiging bereiken waar ze hun functies kunnen uitoefenen, zoals fagocytose, het doden van ziekteverwekkers en het vrijgeven van cytokinen om de immuunreacties te bevorderen.