Trypsine is een enzym dat een cruciale rol speelt bij de vertering van eiwitten in het menselijk lichaam. Het wordt geproduceerd door de alvleesklier en uitgescheiden in de dunne darm, waar het eiwitten afbreekt in kleinere peptiden en aminozuren. Trypsine wordt echter gedeactiveerd wanneer het in het maagsap van de maag wordt gebracht vanwege de volgende redenen:

1. Lage pH:Het maagsap in de maag is zeer zuur, met een pH variërend van 1 tot 2. Trypsine heeft een optimaal pH-bereik tussen 7 en 9. De extreem lage pH van het maagsap denatureert trypsine, waardoor het zijn eigenschappen verliest. structuur en katalytische activiteit.

2. Aanwezigheid van pepsine:De maag scheidt ook een ander enzym af, pepsine genaamd, dat verantwoordelijk is voor de initiële afbraak van eiwitten in de zure omgeving van de maag. Pepsine functioneert het beste bij een lage pH en kan trypsine direct afbreken, wat verder bijdraagt ​​aan de deactivering ervan.

3. Inactivatie door zure proteasen:Maagsap bevat verschillende zure proteasen, zoals cathepsine D en gastricsine, die de peptidebindingen in het trypsinemolecuul direct kunnen targeten en splitsen, wat tot de inactivatie ervan leidt.

4. Proteaseremmers:De maag produceert ook proteaseremmers, dit zijn eiwitten die specifiek binden aan en de activiteit van proteolytische enzymen zoals trypsine remmen. Deze remmers voorkomen dat trypsine zijn katalytische functies uitvoert.

5. Hoge enzymconcentratie:In de pancreas wordt trypsine gesynthetiseerd als een inactieve voorloper, trypsinogeen genaamd, om voortijdige activering ervan in de pancreas zelf te voorkomen. Wanneer trypsinogeen echter de dunne darm binnendringt, wordt het geactiveerd door een ander enzym, enterokinase genaamd. Daarentegen zou de hoge concentratie trypsine in het maagsap kunnen leiden tot autoactivatie van trypsinogeen, wat resulteert in een snelle inactivatie ervan als gevolg van de zure omstandigheden en de aanwezigheid van remmers.

Daarom leidt de combinatie van een lage pH, de aanwezigheid van pepsine en andere zure proteasen, proteaseremmers en de hoge enzymconcentratie in het maagsap tot de deactivering van trypsine wanneer het in de maag wordt gebracht. Dit zorgt ervoor dat trypsine inactief blijft en de vertering van eiwitten in de maag, die voornamelijk door pepsine wordt uitgevoerd, niet verstoort.