Jicht is een vorm van inflammatoire artritis die wordt veroorzaakt door verhoogde urinezuurspiegels in het bloed, wat leidt tot de vorming van kristallen die zwelling, pijn en ontsteking in de gewrichten veroorzaken, vooral in de grote teen. In de 19e eeuw werden het begrip en de behandelmethoden voor jicht beïnvloed door de heersende medische kennis en praktijken van die tijd.

Aderlaten en zuiveren :Tijdens deze periode werd aderlating algemeen toegepast om "onzuiverheden" uit het lichaam te verwijderen. Bij jicht geloofde men dat het verwijderen van wat bloed de concentratie urinezuur zou helpen verlagen. Patiënten kunnen periodiek aderlaten ondergaan om de symptomen te verlichten. Bovendien was het gebruik van zuiverings- of laxeermiddelen bedoeld om urinezuur via de stoelgang te elimineren.

Colchicum :Colchicum, een plantenextract, werd veel gebruikt voor de verlichting van jicht. Het werd meestal oraal of als tinctuur toegediend. Het is bekend dat Colchicum ontstekingsremmende eigenschappen heeft en tijdelijke verlichting kan bieden bij jichtsymptomen; het heeft echter ook een smal therapeutisch bereik, wat betekent dat toxische doses dicht bij het effectieve bereik liggen, waardoor voorzichtigheid bij het doseren vereist is.

Alkalische diëten en mineraalwater :Men geloofde dat het handhaven van een alkalisch milieu in het lichaam urinezuurkristallen zou kunnen oplossen. Artsen adviseerden vaak diëten die rijk zijn aan alkalisch voedsel, zoals fruit en groenten, en de consumptie van alkalisch mineraalwater of medicijnen om de pH van de urine te veranderen.

Beperking van vlees en alcohol :Er werd gedacht dat het consumeren van bepaalde voedingsmiddelen, vooral vlees en alcohol, zou bijdragen aan jicht. Daarom werd vaak geadviseerd om deze items te beperken om de frequentie en ernst van jichtaanvallen te verminderen.

Cupping en blaarvorming :Deze praktijken omvatten het creëren van zuignappen op de huid of het opzettelijk veroorzaken van blaren om overtollig vocht en "gifstoffen" naar buiten te zuigen. Ze werden soms gebruikt om jichtpijn en -ontsteking te verlichten.

Gezamenlijke immobilisatie :In ernstige gevallen kan het aangetaste gewricht worden geïmmobiliseerd met behulp van spalken of gipsverbanden om beweging en pijn te minimaliseren.

Chirurgische interventie :In extreme situaties waarin het gewricht ernstig beschadigd is, kan chirurgische amputatie van de aangedane teen of gewricht als laatste redmiddel worden overwogen.

Het is de moeite waard te vermelden dat de medische kennis en praktijken sinds de 19e eeuw aanzienlijk zijn verbeterd, wat heeft geleid tot effectievere en veiligere behandelmethoden voor jicht, zoals medicijnen, dieetaanpassingen en veranderingen in levensstijl.