Hypo-geïnflateerde longen verwijst naar een aandoening waarbij de longen gedeeltelijk of volledig zijn ingeklapt, wat resulteert in een verminderd luchtvolume en een verminderde ademhalingsfunctie. Dit kan het gevolg zijn van verschillende factoren, waaronder onderliggende ademhalingsaandoeningen, mechanische of structurele afwijkingen, of externe factoren die de longexpansie beperken. Hypo-opgeblazen longen kunnen tot verschillende ademhalingssymptomen leiden en de zuurstofuitwisseling in het lichaam beïnvloeden.

Oorzaken van hypo-opgeblazen longen

1. Obstructieve longziekten:

- Chronische obstructieve longziekte (COPD):aandoeningen zoals emfyseem en chronische bronchitis kunnen luchtwegobstructie en -ontsteking veroorzaken, wat kan leiden tot ingesloten lucht en hypo-inflatie.

- Astma:Ernstige astma-aanvallen kunnen leiden tot bronchospasme en beperking van de luchtstroom, waardoor plaatselijke hypo-inflatie ontstaat.

2. Structurele afwijkingen:

- Kyfoscoliose:ernstige kromming van de wervelkolom (kyfoscoliose) kan de uitzetting van de borstkas beperken en de longinflatie beperken.

- Diafragmatische zwakte:Verlamming of zwakte van de middenrifspier brengt de contractiele functie in gevaar, waardoor de longexpansie wordt beïnvloed.

3. Restrictieve longziekten:

- Longfibrose:Interstitiële longziekten, zoals longfibrose, veroorzaken littekenvorming en verdikking van het longweefsel, wat resulteert in verminderde longcompliantie en hypo-inflatie.

- Misvormingen van de borstwand:aandoeningen zoals pectus excavatum of restrictieve thoracale afwijkingen beperken de longexpansie.

4. Atelectase:

- Volledige of gedeeltelijke longcollaps staat bekend als atelectase. Het kan optreden als gevolg van slijmpropjes die de luchtwegen blokkeren (obstructieve atelectase), compressie door externe structuren of vloeistof (compressie-atelectase) of het onvermogen van de long om uit te zetten na de geboorte (primaire atelectase).

5. Postoperatief:

- Na bepaalde thoraxoperaties, zoals longresectie, kan het resterende longweefsel een verminderd volume hebben en hypo-inflatie vertonen.

Symptomen van hypo-opgeblazen longen

- Kortademigheid (dyspnoe)

- Piepende ademhaling

- Hoest

- Beklemming op de borst

- Verminderde inspanningstolerantie

- Vermoeidheid

- Cyanose (blauwachtige verkleuring van de huid als gevolg van een laag zuurstofniveau)

Diagnose:

Hypo-opgeblazen longen kunnen worden gediagnosticeerd op basis van:

- Lichamelijk onderzoek:verminderde borstexpansie en verminderde ademgeluiden.

- Longfunctietests:Spirometrie en longvolumemetingen kunnen verminderde longvolumes aantonen.

- Beeldvormende onderzoeken:röntgenfoto's van de thorax, CT-scans of MRI kunnen gebieden met hypo-inflatie en onderliggende longafwijkingen aan het licht brengen.

Behandeling:

De behandeling van hypo-opgeblazen longen is afhankelijk van de onderliggende oorzaak en heeft tot doel de ademhalingsfunctie te verbeteren en de symptomen te verminderen. Het kan het volgende omvatten:

- Bronchodilatatoren en steroïden:Voor obstructieve longziekten zoals COPD en astma.

- Ademhalingsrevalidatie:oefeningen en technieken om de ademhalingsefficiëntie te verbeteren.

- Zuurstoftherapie:aanvullende zuurstof om het zuurstofgehalte in de bloedbaan te verhogen.

- Mechanische ventilatie:In ernstige gevallen kan mechanische ondersteuning voor de ademhaling noodzakelijk zijn.

Preventie:

Hoewel niet alle gevallen te voorkomen zijn, kunnen bepaalde maatregelen het risico op hypo-opgeblazen longen helpen verminderen:

- Correct beheer van onderliggende luchtwegaandoeningen

- Stoppen met roken

- Vroegtijdige detectie en behandeling van luchtweginfecties

- Regelmatige lichaamsbeweging om de ademhalingsconditie te behouden

- Het handhaven van een goede houding om afwijkingen aan de wervelkolom te voorkomen die de borstuitbreiding beïnvloeden