De behandeling van hypocalciëmie hangt af van de ernst van de aandoening en de onderliggende oorzaak. Milde hypocalciëmie vereist mogelijk geen behandeling, maar ernstigere gevallen kunnen calciumsupplementen, intraveneus calcium of andere medicijnen vereisen.

1. Orale calciumsupplementen:

Milde hypocalciëmie kan vaak worden behandeld met orale calciumsupplementen. Deze supplementen zijn er in verschillende vormen, zoals tabletten, capsules en vloeistoffen. De aanbevolen dosering en toedieningsfrequentie zullen afhangen van de toestand en het calciumgehalte van het individu.

2. Intraveneus calcium:

Bij ernstige hypocalciëmie, vooral als deze gepaard gaat met symptomen zoals tetanie of hartritmestoornissen, kan intraveneus (IV) calcium nodig zijn. IV calcium wordt rechtstreeks in een ader toegediend, waardoor een snelle correctie van de calciumspiegels mogelijk is.

3. Vitamine D-supplementen:

In gevallen waarin hypocalciëmie te wijten is aan vitamine D-tekort, kunnen vitamine D-supplementen worden voorgeschreven. Vitamine D helpt het lichaam calcium uit de darmen op te nemen.

4. De onderliggende oorzaak aanpakken:

Het behandelen van de onderliggende oorzaak van hypocalciëmie is cruciaal om herhaling te voorkomen. Als hypocalciëmie bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een bijschildklieraandoening, kan de behandeling een operatie of medicatie omvatten om de bijschildklierhormoonspiegels te reguleren.

5. Toezicht:

Tijdens de behandeling van hypocalciëmie is regelmatige controle van de calciumspiegels noodzakelijk om de effectiviteit van de behandeling te garanderen en om overcorrectie te voorkomen. Afhankelijk van de toestand van het individu kan dit gepaard gaan met frequente bloedonderzoeken en nauwgezette follow-up door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.

Het is belangrijk om het behandelplan te volgen dat is voorgeschreven door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg voor het behandelen van hypocalciëmie. Bovendien kan het vermijden van triggers die kunnen bijdragen aan de aandoening, zoals hoge doses van bepaalde medicijnen of plotselinge veranderingen in het dieet, terugval helpen voorkomen.